Γιάννης Τσαρούχης«Είναι ένας ψηλός, αδύνατος νέος με αεικίνητα, διεισδυτικά μάτια που γυαλίζουν από εξυπνάδα και πνεύμα. Όσοι τον γνώρισαν και έμειναν κοντά του, έχουν να κάνουν με την ευστροφία του μυαλού του, με την πολυμέρεια των ενδιαφερόντων του και την ευρυμάθειά του. Ακούραστος μελετητής, το πιο συνηθισμένο είναι να τον συναντήσεις να γυρίζει μ’ ένα βιβλίο στην τσέπη».
Το πιο πάνω πορτρέτο, δημοσιευμένο το 1957 από τον Αλέξανδρο Κοτζιά, αναφέρεται στον τριαντάχρονο Μίνω Βολανάκη που τη χρονιά εκείνη είχε παρουσιάσει τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη στο θεατρόφιλο κοινό του Λονδίνου.
[…]
Η ενασχόληση του Βολανάκη με τη μετάφραση επιγραμμάτων από τη λεγόμενη Ελληνική Ανθολογία ή Παλατινή Ανθολογία χρονολογείται πριν από το 1998. Τον Μάρτιο του 1998 ο Βολανάκης ανέγνωσε αποσπάσματα από τις μεταφράσεις του στο πλαίσιο ποιητικών βραδιών διοργανωμένων από τη θεατρική εταιρεία «Πράξη» στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας*
*«Ο Βολανάκης διαβάζει ποίηση» Το Βήμα 15/3/1998. Τα χειρόγραφα και δακτυλόγραφα έγγραφα από τη μετάφραση της Παλατινή Ανθολογίας φυλάσσονται στο Σωματείο Φίλων Μίνου Βολανάκη.
Κων/να Σταματογιάννη: Μίνως Βολανάκης. Το προνόμιο της παρουσίας (ergo)
2 σχόλια:
Μίνως Βολανάκης
10/1925 - 11/1999
Σπούδασε θέατρο με τον Κάρολο Κουν, για τον θίασο του οποίου μετέφρασε πολλά έργα του αμερικανικού δραματολογίου. Εγκαταστάθηκε στην Αγγλία και ειδικεύτηκε στη σκηνοθεσία· ανέβασε πολλά έργα του αρχαίου κλασικού θεάτρου, του ευρωπαϊκού και του σύγχρονου στη Μ. Βρετανία και στις ΗΠΑ, σε πανεπιστήμια και σε ιδιωτικά θέατρα.
Στη δεκαετία του 1960 σκηνοθετεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο ΚΘΒΕ. Η πιο αξιοσημείωτη εργασία του σ'αυτή την περίοδο είναι η πρώτη παράσταση του έργου του Σ. Μπέκετ Περιμένοντας τον Γκοντό. Μετέφερε τη δραστηριότητα του στο ελεύθερο θέατρο και συνεργάστηκε με τους θιάσους "Βεργή", "Λαμπέτη", "Κούρκουλου", σκηνοθετώντας έργα Μπρεχτ, Ζενέ, Τσέχωφ, Πίντερ, Ανούιγ. Την περίοδο 1975-1977 διετέλεσε Γεν. Διευθυντής του ΚΘΒΕ και συνέδεσε το όνομα του με μια καλλιτεχνική προσφορά υψηλού επιπέδου. Από τις παραστάσεις του αξιόλογες είναι η Ηλέκτρα του Σοφοκλή, με την Άννα Συνοδινού, η Μήδεια του Ευριπίδη, με τη Μελ. Μερκούρη, και Ο Πούντιλα και ο δούλος του Μάτι του Μπρεχτ, με τον Δημ. Παπαμιχαήλ. Παρουσίασε πρώτος στην Ελλάδα τον μετέπειτα νομπελίστα Ελίας Κανέτι με το έργο Οι αριθμημένοι.
Το 1982 ο Βολανάκης αξιοποιεί τα νταμάρια και τα ορυχεία της Αττικής και διοργανώνει τις «Γιορτές των Βράχων», σε μια προσπάθεια αποκέντρωσης του θεάτρου, της μουσικής και του χορού. Τον ίδιο χρόνο σκηνοθετεί στο Εθνικό Θέατρο τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή στα Επιδαύρια και αντιπροσωπεύει την Ελλάδα στα Ευρωπάλια και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Αντζελες (1984).
Ο Μίνως Βολανάκης, εκτός από τις σκηνοθεσίες του που διακρίνονται για τη βαθιά γνώση των κειμένων, την αξιοθαύμαστη διεύθυνση ηθοποιών και την αναζήτηση της ουσίας, ευδοκίμησε και ως έξοχος μεταφραστής ιδίως από την αγγλική γλώσσα, και για ενδιαφέρουσες προτάσεις του στη μετάφραση αρχαίας κωμωδίας και τραγωδίας.
[facebook] Minos Volanakis - Φιλοι Μίνου Βολανάκη
Η Κωνσταντίνα Σταματογιαννάκη γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Είναι θεατρολόγος και υποψήφια διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.), ως υπεύθυνη της Συλλογής Τεκμηρίων Παραστατικών Τεχνών και Μουσικής.
Δημοσίευση σχολίου