Τετάρτη, Ιανουαρίου 28, 2009

Νο 588

Image Hosted by ImageShack.us
Ας αφήσουμε λοιπόν αυτά, και αφού η δύναμη του Έρωτα είναι τόσο μεγάλη, ας εξετάσουμε την ευμένειά του και τις χάρες του προς τους ανθρώπους, όχι αν παρέχει πολλά αγαθά στους ερωμένους – διότι αυτά είναι φανερά σε όλους – αλλά αν παρέχει μεγαλύτερες και περισσότερες ωφέλειες στους ίδιους τους ερωτευμένους' διότι ο Ευριπίδης, αν και ευάλωτος στον έρωτα, το ελάχιστο θαύμασε λέγοντας:
ποιητή κάνει κάποιον
ο Έρως, ακόμα κι αν πριν δεν είχε το χάρισμα των Μουσών.

Τον κάνει εύστροφο, ακόμα κι αν πριν ήταν αργόστροφος, και ανδρείο, όπως έχει ειπωθεί, αν ήταν δειλός, όπως αυτοί που πυρακτώνουν τα ξύλα και τα κάνουν από μαλακά σκληρά. Γενναιόδωρος, τρυφερός και μεγαλόψυχος γίνεται κάθε ερωτευμένος, καθώς η μικρολογία και η φιλαργυρία του μαλακώνει σαν το σίδερο με τη φωτιά, ώστε να χαίρεται να δίνει στους αγαπημένους, τόσο όσο δεν χαίρονται να παίρνουν οι ίδιοι από άλλους. Γνωρίζετε βέβαια ότι, τότε που ο Άνυτος, γιος του Ανθεμίωνα και εραστής του Αλκιβιάδη, έκανε το τραπέζι σε κάποιους ξένους με γενναιοδωρία και λαμπρότητα, μπήκε ο Αλκιβιάδης με την παρέα των γλεντοκόπων, πήρε από το τραπέζι σχεδόν τα μισά ποτήρια και έφυγε. Όταν οι ξένοι ενοχλήθηκαν και είπαν: “Περιφρονητικά σου φέρεται και υπεροπτικά ο νεαρός”, ο Άνυτος απάντησε: “Αντίθετα, φιλικά, γιατί, αν και μπορούσε να τα πάρει όλα, αυτός μου άφησε κι εμένα τόσα”. Ευχαριστημένος λοιπόν ο Ζεύξιππος, είπε: “Ηρακλή μου, θα μπορούσα να ξεχάσω σχεδόν την αρχαία μου έχθρα απέναντι στον Άνυτο για τη συμπεριφορά του προς τον Σωκράτη* και τη φιλοσοφία, αν ήταν τόσο ευγενής και ανώτερος στον έρωτα”

Πλούταρχος: Ερωτικός στα Ηθικά τόμος 19 (Κάκτος)

* Ο Άνυτος ήταν ένας από τους κατηγόρους του Σωκράτη

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

«Θα ξέρετε βέβαια ο Κλεόμαχος από τη Φάρσαλο από ποια αιτία πέθανε στον αγώνα». «Εμείς τουλάχιστον όχι», είπαν ο Πεμπτίδης και η παρέα του, «αλλά ευχαρίστως θα το μαθαίναμε». «Αξίζει πραγματικά», είπε ο πατέρας. «Είχε έρθει να βοηθήσει τους Χαλκιδείς εναντίον των Ερετριέων, κατά τον Θεσσαλικό πόλεμο, που ήταν τότε στο αποκορύφωμά του. Το ιππικό των Χαλκιδέων φαινόταν πως ήταν ισχυρό, εν τούτοις αποδείχθηκε πολύ δύσκολο για τους ιππείς να απωθήσουν τους εχθρούς’ γι’ αυτό οι σύμμαχοί του παρακάλεσαν τον Κλεόμαχο, που ήταν άντρας με υψηλό φρόνημα, να επιτεθεί πρώτος από τους ιππείς. Εκείνος ρώτησε τον αγαπημένο του, που ήταν μπροστά, αν επρόκειτο να παρακολουθήσει τον αγώνα. Όταν ο νεαρός απάντησε καταφατικά, τον αγκάλιασε με αγάπη και του φόρεσε την περικεφαλαία, ο Κλεόμαχος με ανυψωμένο ηθικό, αφού συγκέντρωσε γύρω του τους γενναιότερους Θεσσαλούς, επέλασε με λαμπρότητα και έπεσε πάνω στους εχθρούς, έτσι ώστε το ιππικό τους περιήλθε σε σύγχυση και τράπηκε σε φυγή. Μετά από αυτό τράπηκαν σε φυγή και οι οπλίτες, και οι Χαλκιδείς νίκησαν κατά κράτος. Ο Κλεόμαχος όμως είχε την ατυχία να σκοτωθεί. Τον τάφο του δείχνουν στην αγορά οι Χαλκιδείς, πάνω στον οποίο μέχρι τώρα στέκει ο ψηλός κίονας’ κι ενώ παλαιότερα θεωρούσαν κατακριτέα την παιδεραστία, τότε την αγάπησαν και την τίμησαν περισσότερο από άλλους.* Ο Αριστοτέλης λέει ότι ο Κλεόμαχος πέθανε με άλλο τρόπο, αφού νίκησε τους Ερετριείς στη μάχη, ότι δηλαδή αυτός ήταν από τους Χαλκιδείς της Θράκης, που, αφού δέχτηκε το φιλί του αγαπημένου του, στάθηκε ως βοηθός των Χαλκιδέων της Εύβοιας’ από αυτό προέρχεται και το τραγούδι των Χαλκιδέων:
΄Παιδιά, που έχετε τη χάρη και προγόνους λαμπρούς,
μη στερήσετε την ομορφιά σας από τους γενναίους,
γιατί μαζί με την ανδρεία και ο Έρωτας που παραλύει τα μέλη
ακμάζει στην πόλη της Χαλκίδας΄.

* Εξ ου και ο Ησύχιος στο λήμμα χαλκιδίζειν αναφέρει: από των κατ’ Ευβοίαν Χαλκιδέων, τίθεται δε και επί των παιδεραστούντων, επεί επλεόναζον παρ’ αυτοίς οι παιδικοί έρωτες.

Πλουτάρχου. Ερωτικός (Κέδρος, 1995)