58
Μη δώσει ο Θεός, αυτός που μ’ έκαμε σε σένα σκλάβο,
να ελέγχω με τον νου μου πώς τον χρόνο σου γλεντάς,
ή για τις ώρες μου μια μια λογαριασμό να λάβω,
που είμαι βασάλος σου, να στέκω για όποτε αγαπάς.
Ας υποφέρω (έτοιμος στο νεύμα σου) δεμένος
την απουσία της λευτεριάς μου και με υπομονή
ας αποδέχομαι ήμερα το κάθε σου ο συφοριασμένος
μάλωμα, δίχως βαρυγκόμια για την προσβολή.
Τράβα όπου θες, έχεις χαρτί με τόσο δυνατό
προνόμιο, που ο ίδιος διαθέτεις τον καιρό σου
για ό,τι θέλεις, χτήμα σου είναι, κι έχεις το προσόν
να συγχωράς για κρίμα σου ο ίδιος τον εαυτό σου.
Εγώ ‘μια να προσμένω (χάρος τέτοια προσμονή)
κι όχι, καλή ή κακή, να κρίνω κάθε σου ηδονή.
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ: Σονέτα (επικαιρότητα)
Μετάφραση: Βασίλης Ρώτας, Βούλα Δαμιανάκου
ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ (1931-2020)
-
Πέθανε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος Έζησε 89 «διαγώνια» χρόνια… Ο φιλόλογος
Κωνσταντίνος Δημητριάδης (το «Ντίνος Χριστιανόπουλος» είναι ψευδώνυμο του
ποιητή),...
Πριν από 4 χρόνια
2 σχόλια:
Σονέτο 18
Να σε συγκρίνω με μια ημέρα θερινή,
είσαι πιο ωραία γλυκός και πιο σεμνά ζωηρός.
Τα αβρά του Μάη μπουμπούκια καίει μια ριπή
κι έχει μικρή διορία ο πάγκαλος καιρός.
Πότε το ουράνιο μάτι υπέρμετρα φλογίζει,
πότε η χρυσή του η όψη θολοθαμπωμένη,
πότε το κάθε ωραίο από τ' ωραίο ξεφτίζει,
τυχαία είτε πορεία της φύσης το μαραίνει.
Μα το έαρ σου το αιώνιο δε θα ξεθωριάσει,
ούτε θα χάσει από τ' ωραίο το δικό σου,
ο Χάρος δε θα καυκηθεί πως σ' έχει πιάσει
αν με ρυθμούς αιωνίους περπατά ο καιρός σου.
Στήθια όσο θ' αναπνέουν και μάτια θα θωρούνε,
ετούτοι θα σου δίνουνε ζωή γιατί θα ζούνε.
(Μετάφραση Βασίλη Ρώτα)
~~~~~~~~~~~~
Tα Σονέτα ανήκουν σε μια εντελώς ξεχωριστή κατηγορία από εκείνη των θεατρικών έργων. Όχι μόνον γιατί ο ποιητής μιλάει ex professo από καρδιάς ενώ ο δραματουργός ως εξωτερικός παρατηρητής, αλλά και γιατί δεν υπάρχει άλλη ποίηση αυτού του είδους που να πλησιάζει το πάθος και την ένταση των συναισθημάτων των Σονέτων του Σαίξπηρ. Κατά γενική παραδοχή, τα Σονέτα είναι μεγάλη ποίηση, και συνδυάζουν την έκφραση των βαθύτερων συναισθημάτων μαζί με την σαφή υπαινικτικότητα ενός ειδυλλίου μέσα από την άμεση προσωπική εμπειρία του μεγάλου Άγγλου συγγραφέα.
πηγή: theatrehistory.com
~~~~~~~~~~~~
H παρουσίαση του βιβλίου από το eshopkey.net:
ΤΑ ΣΟΝΕΤΑ του WILLIAM SHAKESPEARE που εκδίδονται με εισαγωγή, φιλολογικό σχολιασμό και μετάφραση των Βασίλη Ρώτα και Βούλας Δαμιανάκου θεωρούνται περίφημα, προπάντων για την εκφραστική τους τέχνη, τη μεστή ομορφιά, το ερωτικό αίσθημα που το καθαγιάζουν οι πιο υψηλοί, αβροί και μελίπνοοι τόνοι και η πιο εξαίσια χάρη, που μόνον ίσως η Σαπφώ από τους πιο παλιούς και ο Σαίξπηρ από τους νεότερους έχουν επιτύχει.
To ίδιο σονέτο (18) σε μετάφραση Στυλιανού Αλεξίου:
Να σε συγκρίνω με μια μέρα θερινή;
Εσύ υπερέχεις σε απαλότητα και χάρη·
λυγίζει αέρας τα τριαντάφυλλα του Μάη
και δεν κρατούν τα καλοκαίρια μας πολύ.
Άλλοτε καίει πολύ των ουρανών η φλόγα,
θαμπώνεται άλλοτε η ολόχρυση τους όψη·
τ' όμορφο κάποτε χάνει την ομορφιά του
απ' την πορεία της φύσης είτε από την τύχη.
Μα το δικό σου αιώνιο θέρος δε θα σβήσει,
της ομορφιάς την κατοχή δε θα τη χάσεις,
κι ο Χάρος δεν θα καυχηθεί πως μπήκες στη σκιά του·
θα λάμπεις πάντα εσύ μέσα σ' αιώνιους στίχους!
Όσο θα βλέπουν μάτια κι άνθρωποι αναπνέουν,
οι στίχοι αυτοί θα ζουν κι εσύ θα ζεις μαζί τους.
Δημοσίευση σχολίου