Henry Scott Tuke (Μ.Βρετανία)Ο Καυγατζής κοιμόταν στη γέφυρα, κάτω απ’ τον ήλιο. Όρθιος, τον κοίταζα για ώρα. Το πρόσωπό μου βούλιαζε μέσα στο δικό του και μόλις που πρόφτασα ν’ αποτραβήξω το βλέμμα μου, για να μη με πάρει είδηση. Από τις ήρεμες και γεμάτες ασφάλεια μακριές ώρες που θα μπορούσαμε ίσως να κοιμόμασταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου, προτιμώ αυτές τις στιγμές της αμηχανίας, αυτές τις σύντομες στιγμές που πρέπει να διακόψω γιατί τα πόδια δεν αντέχουν να στηριζόμαστε για ώρα πάνω τους, γιατί ένα χέρι έχει ζαρωθεί άβολα, κάποια πόρτα ή κάποιο βλέφαρο δεν έχει κλείσει τελείως. Ξεκλέβω αυτές τις στιγμές κι ο Καβγατζής δεν το ξέρει.
Ο Καβγατζής ξέχασε το σλιπ του στη καμπίνα μου. Δεν τολμώ να το αγγίξω. Αυτό το γαριασμένο σλιπ του ναύτη είχε την ίδια δύναμη μ’ ένα τομάρι λεοπάρδαλης. Κι ακόμα μεγαλύτερη απ’ αυτό. Ήταν το ίδιο το ζώο που είχε ξαπλωθεί κατάχαμα, που είχε λουφάξει κι είχε κουλουριαστεί μέσα στο κορμί του και δεν είχε αφήσει παρά μόνο το περίγραμμά του. «Θα έπρεπε να το πετάξουμε στην άκρη». Αν κάνω όμως να το αγγίξω, ν’ απλώσω το χέρι μου πάνω του, θα φουσκώσει μεμιάς μ’ όλους τους μυς του Καβγατζή.
Ζαν Ζενέ: Ο Καβγατζής της Βρέστης (Εξάντας)
6 σχόλια:
Η βάση του συλλογισμού του Ζενέ είναι πως η κοινωνική αλληλεπίδραση μεταξύ των ανδρών – όσο αθώα κι αν είναι – είναι μια ημισυνείδητη προσπάθεια κυριαρχίας και υποταγής που κάτω από κατάλληλες περιστάσεις οδηγεί κατευθείαν στον ενδόμυχο στόχο που είναι η ομοσεξουαλική συνθηκολόγηση.
Ο Ζενέ λέει ακόμα πως τα ετεροφυλοφιλικά ορμέμφυτα των ανδρών δεν είναι παρά μια προσαρμογή στα αυστηρά ρυθμισμένα κοινωνικά στερεότυπα και πως στην ουσία καταστέλλεται η διακαής και ενστικτώδης ομοφυλοφιλική επιθυμία, έτσι που οι εξίσου ισχυρές δυνάμεις της επιθυμίας και της καταστολής υποβόσκουν και παγιδεύουν ψυχολογικά τους άνδρες.
Γύρω από αυτό το μοτίβο περιστρέφεται και ο Καβγατζής της Βρέστης το πιο ενδιαφέρον, ίσως, βιβλίο του Ζαν Ζενέ γιατί είναι και το μοναδικό από τα μυθιστορήματά του που δεν περιέχει άμεσες αυτοβιογραφικές αναφορές και έτσι η ανάγνωσή του είναι ένα ενδιαφέρον ταξίδι στη φαντασία αυτού του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα και στοχαστή. Σ' αυτό το βιβλίο δημιουργεί έναν κόσμο όπου οι πιο βαθιά κρυμμένες επιθυμίες των ανθρώπων φθάνουν μέχρι το σημείο να γίνουν η ίδια τους η προσωπικότητα, έτσι που οι ήρωές του φυλακίζονται στις φαντασιώσεις τους κατά τραγικό τρόπο.
Τα θέματά του – ερωτικά και συχνά άσεμνα – o Zενέ τα μετασχηματίζει σε ένα ποιητικό και αναρχικό όραμα του κόσμου.
Πηγές: britannica.com, amazon.com,
Ο Γάλλος συγγραφέας Ζαν Ζενέ (1910-1986) αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση δημιουργού. Όντας ομοφυλόφιλος και έχοντας ζήσει στο περιθώριο, έκανε λογοτεχνία τα βιώματά του. Περιέγραφει τους ήρωές του σαν ένα είδος αγίου ή αγγέλου, ενώ περιέβαλε πράξεις "βρόμικες" ή ακραίες με το μανδύα μιας ιερής τελετουργίας. Ο έρωτας, το πάθος, ο θάνατος, η υποταγή που οδηγεί στην εξιλέωση και ο εξευτελισμός που φέρνει την κάθαρση είναι μερικά από τα θέματα που διατρέχουν τα γραπτά του είτε πρόκειται για μυθιστορήματα είτε για θεατρικά έργα.
Στον «Καβγατζή της Βρέστης» ο ναύτης Κερέλ, η πατρόνα του μπορντέλου, Λιζιάν, και ο υποπλοίαρχος Σεμπλόν θα παίξουν το παιχνίδι της ταπείνωσης, της εξαθλίωσης, του ερωτικού πάθους και του σωματικού ή ψυχικού θανάτου.
Μίλτος Σαλβαρλής (Hitech) - www.in.gr
~~~~~~~~~~~~
Aπό το ΒΗΜΑ, 23 Οκτ.2005
Γράφει η Μυρτώ Λοβέρδου
Ζαν Ζενέ: Από την απόρριψη στην καταξίωση
Μια μάνα που τον εγκατέλειψε στην πρόνοια. Ένα ζευγάρι χωρικών που έκτοτε τον ανέλαβε. Ενα εισιτήριο που δεν αγόρασε ή μια κλοπή που (δεν) έκανε: μια σειρά τυχαίων περιστατικών τον οδήγησε, σε ηλικία δεκαπέντε ετών, στο αναμορφωτήριο. Μετά τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Από φυλακή σε φυλακή, ο Ζαν Ζενέ (1910-1986), ο γάλλος συγγραφέας του θεάτρου και της λογοτεχνίας, γνώρισε την Ευρώπη και μαζί τον κόσμο των κατάδικων και των θανατοποινιτών, βίωσε τη βία και την εκμετάλλευση, επέλεξε την ομοφυλοφιλία και πολλές φορές τη σιωπή. Την απόρριψη, την είχε γνωρίσει πολύ νωρίτερα. Τη γραφή, την ανακάλυψε στην πορεία. Και χάρη σε αυτή βρήκε τη θέση του στον κόσμο.
«Μπάσταρδος» της ζωής και της τέχνης, ο Ζαν Ζενέ είναι ο συγγραφέας που θέλησε να δικαιώσει τους απανταχού περιθωριακούς. Τελικά κατάφερε να γίνει και ο ίδιος αποδεκτός (ο Ζαν-Πολ Σαρτρ έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην πορεία του), κερδίζοντας μια ιδιότυπη θέση στο πάνθεον των «καταραμένων» ποιητών. Φεύγοντας από τη ζωή, σε ηλικία 76 ετών, μόνος σε ένα δωμάτιο ενός παρισινού ξενοδοχείου, διάβαζε και ξαναδιάβαζε τα χειρόγραφα του τελευταίου του βιβλίου με τίτλο «Ομηρος του Ερωτα». Ισως γιατί αυτό ακριβώς ήταν και ο ίδιος.
Δημοσίευση σχολίου