Αργότερα (ο Μέλισσος) έγινε και αυτός πατέρας ενός παιδιού, του Ακταίωα, που ήταν ο πιο όμορφος και ο πιο έξυπνος από τους συνομηλίκους του, που τον διεκδικούσα πολλοί ως εραστές του, μα περισσότερο ο Αρχίας, που καταγόταν από τη γενιά τω Ηρακλειδών και ήταν ο ισχυρότερος από τους Κορινθίους στον πλούτο και στην άλλη δύναμη. Επειδή δεν μπορούσε να κερδίσει το νέο με την πειθώ, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει βία και να τον απαγάγει. Πήγε λοιπόν μεθυσμένος στο σπίτι του Μέλισσου με πλήθος φίλων του και δούλων και επιχείρησε να απαγάγει το νεαρό παιδί. Και ενώ προσπαθούσε να τον συγκρατήσει ο πατέρας του και οι φίλοι του, και καθώς έτρεξαν για βοήθεια και οι γείτονες και τον τραβούσαν, πάνω στη διαμάχη ο νέος πέθανε’ αυτοί ύστερα αποχώρησαν. Και ο Μέλισσος μετέφερε το νεκρό γιο του στη αγορά των Κορινθίων και κοινολογούσε το έγκλημα, ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία των δραστών’ κι αυτοί δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να λυπούνται απλά τον άνδρα.
Πλούταρχος: Ερωτικές διηγήσεις (Ζήτρος)
2 σχόλια:
Ο Πλούταρχος (περ.45μ.Χ.-120) ήταν Έλληνας ιστορικός, βιογράφος και δοκιμιογράφος. Γεννημένος στη μικρή πόλη της Χαιρώνειας, στην Βοιωτία, πιθανώς κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαύδιου, ο Μέστριος Πλούταρχος ταξίδεψε πολύ στον μεσογειακό κόσμο της εποχής του και δύο φορές στη Ρώμη, (βλ. Plut. Demosth. 2.2, Plut. Otho 14.1-2, Plut. Otho 18.1). Είχε φίλους Ρωμαίους με ισχυρή επιρροή, ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζουν ο Soscius Senecio και ο Fundanus, και οι δύο σημαντικοί Συγκλητικοί, στους οποίους ήταν αφιερωμένα ορισμένα από τα ύστερα κείμενά του. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Χαιρώνεια, όπου λέγεται ότι μυήθηκε στα μυστήρια του Απόλλωνα. Ήταν πρεσβύτερος των ιερέων του Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφών, (βλ. Ηθικά 792F) όπου ήταν υπεύθυνος για την ερμηνεία των χρησμών της Πυθίας, αξίωμα που κράτησε για 29 έτη έως τον θάνατό του. Έζησε μια ιδιαίτερα δραστήρια κοινωνική και πολιτική ζωή, κατά τη διάρκεια της οποία παρήγαγε ένα απίστευτο corpus κειμένων, που επιβίωσαν ως την εποχή μας.
el.wikipedia.org
Β’ διήγηση
Ο ακταίωνας ήταν γιος του μέλισσου και εγγονός του άμβρωνα και ζούσε στην κόρινθο.
Ήταν πανέμορφο αγόρι και το ποθούσαν ερωτικά πολλοί κορίνθιοι, μεταξύ των οποίων και ο επιφανής αρχίας.
Το νεαρό παιδί δεν ανταποκρίνεται στην επιθυμία του αρχία, αλλά αυτός οργανώνει την απαγωγή και στην προσπάθεια του πατέρα και των φίλων του να σώσουν τον ακταίωνα, ο νεαρός έπεσε νεκρός πάνω στον καβγά τους.
Στη γιορτή των ισθμίων ο πατέρας μέλισσος καταράστηκε τους φονιάδες του γιου του και αυτοκτόνησε στη συνέχεια πάνω στα βράχια.
Μετά από όλα αυτά έπεσε μεγάλος λοιμός στην κόρινθο και οι κορίνθιοι ζήτησαν χρησμό για τον τρόπο απαλλαγής από τη συμφορά τους.
Το μαντείο αποφάνθηκε ότι η πόλη θα γλιτώσει, αν τιμωρηθεί ο υπαίτιος του θανάτου του ακταίωνα.
Ο αρχίας τότε έφυγε για τη σικελία να γλιτώσει, δημιουργώντας έτσι την αποικία συρακούσες, αλλά και εκεί δεν ξέφυγε τη θεία δίκη, γιατί δολοφονήθηκε από τον εραστή του τήλεφο.
Η ερωτική αυτή διήγηση έχει κοινό στοιχείο (και πανομοιότυπη διατύπωση) τον τρόπο του θανάτου του θύματος με την πρώτη της αριστόκλειας και αυτό δεν είναι συνηθισμένο εκφραστικό ύφος του πλούταρχου.
kerkinitoday.gr
Δημοσίευση σχολίου