Απόλλων και Λευκάτας
Ο Λευκάτας ήταν ένας όμορφος νέος, ο οποίος προκειμένου ν’ αποφύγει το ερωτικό πάθος του Απόλλωνα ρίχτηκε στη θάλασσα, από το νοτιοδυτικότερο ακρωτήριο της νήσου Λευκάδας, το οποίο από τότε πήρε και το όνομάτου. Εις ανάμνηση δε της αυτοκτονίας του και προς εξιλέωση του θεού, οι Λευκάδιοι έχτισαν στο ακρωτήρι ναό, προς τιμήν του Απόλλωνα-Λευκάτα και κάθε χρόνο έριχναν από εκεί έναν κατάδικο, στον οποίο κρεμούσαν φτερά και όρνια.
Απόλλων και Κυπάρισσος […]
Απόλλων και Υάκινθος […]
Απόλλων και Ιππόλυτος της Σικυώνος
Εραστής του Απόλλωνα υπήρξε και ένας από τους βασιλείς της Σικυώνας, ο Ιππόλυτος, γιος του Ροπάλου και εγγονός του Φαιστού. Ο Ιππόλυτος, ο οποίος απολάμβανε της δελφικής προσφώνησης «πιστή κεφαλή», κάθε φορά που επισκεπτόταν τους Δελφούς, απόλαυσε και αυτός, όπως όλοι οι νέοι του Άργος, τον έρωτα της Αιγιαλείας, συζύγου του Διομήδη, τον τιμωρούσε με αυτό τον τρόπο η Αφροδίτη, γιατί την είχε πληγώσει σε μία από τις μάχες του Τρωικού πολέμου.
Σοφία Ν. Σφυρόερα: Η μυθολογία των Ελλήνων (ελληνικά γράμματα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου