No 645

Player(ΗΠΑ)

Κατέφθασε, με το καπέλο του βαλμένο άταχτα, όπως όταν δεν είχε χάσει τον καιρό του. Μ’ έσυρε μέσα στο σωμάτιό του, και καθισμένος στη γωνιά του κρεβατιού του, μου έκανε την εξιστόρηση.
Αυτό που είχε συμβεί εκείνο το βράδυ ήταν πως, απαντώντας σ’ ένα μήνυμα, ο Αλμπέρ τού είχε γνωστοποιήσει πως μπορούσε να πάει: ια έβλεπε αυτό για το οποίο του είχε μιλήσει.
-Αγαπητή μου Σελέστ, αυτό που είδα απόψε δεν το χωράει η φαντασία. Έρχομαι από του Λε Κυζιά, όπως ξέρετε. Με είχε ειδοποιήσει πως υπήρχε ένα άνθρωπος που πηγαίνει στο σπίτι του για να βάλει να τον μαστιγώσουν. Παρακολούθησα ολόκληρη τη σκηνή, από ένα άλλο δωμάτιο, από ένα παραθυράκι στον τοίχο. Είναι απίστευτο, σας λέω! Αμφέβαλλα γι’ αυτό’ ήθελα επαλήθευση’ την έχω. Πρόκειται για έναν μεγαλοβιομήχανο που ταξιδεύει ειδικά για τον σκοπό αυτό, από τα βόρεια της Γαλλίας. Φανταστείτε πως είναι εκεί, μέσα σ’ ένα δωμάτιο, δεμένος σ’ ένα τοίχο με αλυσίδες που έχουν λουκέτα, και πως ένα βρωμερό υποκείμενο, που το μάζεψαν δεν ξέρω από πού και το πληρώνουν γι’ αυτό, τον χτυπάει με το μαστίγιο, ώσπου το αίμα ν’ αναβρύσει από παντού. Και τότε μονάχα ο δυστυχής απολαμβάνει όλες του τις ηδονές…
Ήμουνα τόσο εξουθενωμένη από φρίκη, που του είπα:
- Κύριε, δεν είναι δυνατόν, αυτό δεν μπορεί να υπάρχει!
- Και όμως, Σελέστ, δεν το ‘χω επινοήσει
- Μα, Κύριε, πώς μπορέσατε να το κοιτάξετε αυτό;
- Ακριβώς επειδή δεν μπορεί κανείς να το επινοήσει, Σελέστ.

Σελέστ Αλμπαρέ: Ο κύριος Προυστ (Ολκός)