Διαμαντής ΔιαμαντόπουλοςΆσε που είχε αρχίσει κι ο Αλέκος να γερνάει, ο θαυμασμός του στη ζωή να συρρικνώνεται: μια πηγαία ευγένεια στη συμπεριφορά κι ένα προσωπικό prestige είχαν αρχίσει να τον κάνουν πια όλο και πιο απρόσιτο στους πιτσιρικάδες. Δεν ήταν άλλωστε του γούστου του να ρίχνεται και να επιμένει. Πολύ περήφανος επίσης για να τρώει χυλόπιτες, κάνοντας ότι –τάχατες- δεν καταλαβαίνει.
Στα κωλάδικα να πάει να κάνει τι; -αφού ούτε έπινε πια ούτε κάπνιζε.
Το νέτα-σκέτα πληρωμένο κρεβάτι με την προσυνεννοημένη την τιμή-ταρίφα, χωρίς ένα κάποιο φλερτ, μες στη ατμόσφαιρα ρομαντισμού μιας αλητείας, χωρίς έστω και την ψευδαίσθηση κάποιου συναισθήματος που σιγόβραζε από κάτω για ένα παιδί που μάζευες σαν κρυποπαγημένο σπουργίτι από ένα σκοτεινιασμένο χειμωνιάτικο δρόμο και το ‘φερνες στο σπίτι σου (όχι μόνο για το κρεβάτι, βρε αδερφέ, αλλά και για ένα πιάτο σούπα –που λέει ο λόγος-, ή για λίγα λόγια επικοινωνίας, πες το και παρηγοριάς), το πληρωμένο το κρεβάτι λοιπόν, όπως και το άγχος να τρέχει να το αναζητά, είχαν αρχίσει για τα καλά να του τη δίνουν. Μεγάλωνε, δεν είχε πλέον τις αυξημένες σεξουαλικές ανάγκες της νιότης του, και τα κωλοξενύχτια και οι δρόμοι του φαίνονταν κόλαση σιγά σιγά. Ε, δεν θα μείνουμε και ως τα γεράματα στα σαβουρογάμικα ήθη τα παλιά, όμως τα κερατένια τα χρόνια και τα άτιμα τα γλέντια πάνε, Αλέκο, δεν γυρίζουνε ξανά, καιρός για περισσότερη ποιότητα ζωής κουβέντιαζε στον εαυτό του.
Τάκης Σπετσιώτης: Γραμματικός σ’ ένα παιδί του δρόμου (Άγρα)
1 σχόλιο:
ΤΑΚΗΣ ΣΠΕΤΣΙΩΤΗΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΣ Σ’ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
ΛΑΪΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Παρουσίαση
ΧΩΡΙΣ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ να συνειδητοποιήσει πώς, ο Αλέκος, ένας σαραντάρης καθηγητής Αγγλικών, αναλαμβάνει χρέη γραμματικού του Νικήτα, νεαρού άστεγου της Αθήνας, φευγάτου απ' το σπίτι του απ' τα έντεκά του χρόνια και μεγαλωμένου στους δρόμους, ο οποίος τού διηγείται, προς συγγραφήν, ιστορίες από τον πλάνητα, περιπετειώδη βίο του. Μια παράνομη σχέση αναπτύσσεται ανάμεσά τους, δοσμένη σ' ένα αφηγηματικά άμεσο, εντούτοις πλάγια λόγιο ύφος.
Κι η ζωή της Αθήνας της δεκαετίας 1994-2004, όπου οι δύο φίλοι συγκατοικούν στο σπίτι του Αλέκου, λιγάκι σαν λαθρομετανάστες στην ίδια τους τη χώρα, αποδίδεται επιτροχάδην με ζοφερές πινελιές για το σήμερα (η φτώχεια, ο αλκοολισμός, η πορνεία, η αλλού ξημερωμένη κοινωνία του θεάματος), αλλά και με μια νοσταλγία για τη γλώσσα του οριστικά χαμένου κόσμου του ελληνικού δεκάτου ενάτου αιώνα. Ώσπου έρχεται το χοντρό μπλέξιμο.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο ΤΑΚΗΣ ΣΠΕΤΣΙΩΤΗΣ γεννήθηκε στον Πειραιά το 1954. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και εργάστηκε σε κινηματογραφικές, τηλεοπτικές και θεατρικές παραγωγές, ενώ κατά καιρούς δίδαξε σενάριο και σκηνοθεσία.
Ανάμεσα στις κυριότερες δουλειές του είναι οι ταινίες Στην αναπαυτική μεριά (1981), Μετέωρο και Σκιά (1985, με θέμα τη ζωή του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, Α' Κρατικό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας — από το 2000 κυκλοφορεί και σε DVD από την Water Bearer στις ΗΠΑ), Εις το φως της ημέρας (1986, τηλεταινία ΕΤ1 βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Κ.Π. Καβάφη), Κοράκια ή το παράπονο του νεκροθάφτη (1991, βασισμένη στο διήγημα «Το παράπονο του νεκροθάπτου» του Εμμ. Ροΐδη). Έχει διασκευάσει και σκηνοθετήσει, επίσης, ύστερα από παραγγελία, για το θέατρο το Ψυχολογία Συριανού συζύγου του Εμμ. Ροΐδη (θέατρο Χυτήριο 1999-2001), το Ο μονόλογος του βασιλιά Λεοπόλδου του Μάρκ Τουέην (Πολιτιστική Ολυμπιάδα 2003), κ.ά.
Με το γράψιμο ασχολείται από τα μαθητικά του χρόνια, δημοσιεύοντας κείμενά του σε διάφορα περιοδικά, αλλά βιβλίο του εξέδωσε για πρώτη φορά το 1996, ένα λογοτεχνικό χρονικό για τον Ταχτσή, το Στον Κώστα Ταχτσή αντί στεφάνου (εκδόσεις Οδός Πανός), το οποίο επανεκδόθηκε αναθεωρημένο το 2006 με τίτλο Ταχτσής—Δεν ντρέπομαι από τις εκδόσεις «Πολύχρωμος Πλανήτης». Με τις εκδόσεις «Άγρα» συνεργάζεται από το 1999, έχοντας εκδώσει τα βιβλία Χαίρε Ναπολέων (1999, Δοκίμιο για την τέχνη του Ν. Λαπαθιώτη, 63 πεζά ποιήματά του, εικόνες του Α. Παπαδημητρίου), Δελτίον ταυτότητος — Γενικός αριθμός Θ 307136 (2003, μυθιστόρημα), Τριανδρίες και Σία (2007, Ιστορίες — Κείμενα) και Το άλλο κρεβάτι (2009, έργο σε δύο μέρη και τέσσερις εικόνες εμπνευσμένο από ομότιτλο κείμενο του Κώστα Ταχτσή).
agra.gr
Δημοσίευση σχολίου