Rinaldo Hopf (Γερμανία).
Δεν μου άρεσε να γνωρίζω τους συντρόφους του Ντόντι. Ήξερα πως ήταν λάθος, όμως ζήλευα. Οι σχέσεις του Ντόντι με τους άντρες έμοιαζαν πάντα καλύτερες από τις δικές μου και δεν ήταν απλώς επειδή οι σύντροφοί του ήταν πιο ωραίοι και πιο καλοντυμένοι. Ήταν επειδή έμοιαζαν να μοιράζονται με τον Ντόντι την αληθινή φιλία, αυτό που μέχρι τώρα έλειπε από όλες μου τις σχέσεις.
Ο Τζορτζ ήταν ωραίος τύπος. Ετοίμασε ένα φανταστικό γεύμα και μας αποκάλυψε τη μθστική συνταγή για τη νοστιμότατη σπανακόσουπα, που είχε απαίσια γεύση όταν μετά από καιρό προσπάθησα να τη φτιάξω με τα χεράκια μου. Όμως, όταν σερβιρίστηκε το πιάτο με τα τυριά και η κουβέντα κινήθηκε γύρω από τις φημολογούμενες ατασθαλίες του πρίγκηπα Κάρολου,ένιωσα πως ο Τζορτζ και ο Ντόντι όριζαν διαφορετικά ο καθένας τη λέξη αφοσίωση. (…)
Όταν δυο μήνες αργότερα ο Ντόντι μού μετέφερε με βραχνή, σπασμένη φωνή πως οι δρόμοι τους είχαν χωρίσει, του είπα απλά ένα ειλικρινές «λυπάμαι». Το γεγονός μου προξενούσε αντιφατικά συναισθήματα, από τη μια στεναχωριόμουν κι από την άλλη αισθανόμουν μια εγωιστική ανακούφιση. Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από το να πρέπει να ακούς για την ερωτική σχέση του καλύτερου σου φίλου όταν εσύ δεν έχεις να πεις τίποτα για τον εαυτό σου. Εκτός αυτού η σχέση του Ντόντι με τον Τζορτζ μου ενέπνεε μια άρρωστη ζήλια.
Rita Ciresi: Κάποιος να μ’ αγαπάει (Περίπλους)
Δεν μου άρεσε να γνωρίζω τους συντρόφους του Ντόντι. Ήξερα πως ήταν λάθος, όμως ζήλευα. Οι σχέσεις του Ντόντι με τους άντρες έμοιαζαν πάντα καλύτερες από τις δικές μου και δεν ήταν απλώς επειδή οι σύντροφοί του ήταν πιο ωραίοι και πιο καλοντυμένοι. Ήταν επειδή έμοιαζαν να μοιράζονται με τον Ντόντι την αληθινή φιλία, αυτό που μέχρι τώρα έλειπε από όλες μου τις σχέσεις.
Ο Τζορτζ ήταν ωραίος τύπος. Ετοίμασε ένα φανταστικό γεύμα και μας αποκάλυψε τη μθστική συνταγή για τη νοστιμότατη σπανακόσουπα, που είχε απαίσια γεύση όταν μετά από καιρό προσπάθησα να τη φτιάξω με τα χεράκια μου. Όμως, όταν σερβιρίστηκε το πιάτο με τα τυριά και η κουβέντα κινήθηκε γύρω από τις φημολογούμενες ατασθαλίες του πρίγκηπα Κάρολου,ένιωσα πως ο Τζορτζ και ο Ντόντι όριζαν διαφορετικά ο καθένας τη λέξη αφοσίωση. (…)
Όταν δυο μήνες αργότερα ο Ντόντι μού μετέφερε με βραχνή, σπασμένη φωνή πως οι δρόμοι τους είχαν χωρίσει, του είπα απλά ένα ειλικρινές «λυπάμαι». Το γεγονός μου προξενούσε αντιφατικά συναισθήματα, από τη μια στεναχωριόμουν κι από την άλλη αισθανόμουν μια εγωιστική ανακούφιση. Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από το να πρέπει να ακούς για την ερωτική σχέση του καλύτερου σου φίλου όταν εσύ δεν έχεις να πεις τίποτα για τον εαυτό σου. Εκτός αυτού η σχέση του Ντόντι με τον Τζορτζ μου ενέπνεε μια άρρωστη ζήλια.
Rita Ciresi: Κάποιος να μ’ αγαπάει (Περίπλους)
3 σχόλια:
Στα εικοστά πέμπτα γενέθλιά μου, η μαμά μου, μου χάρισε έναν άνδρα.
Ήταν ασυνήθιστο… Είχα να πάρω δώρο από την μαμά από τότε που ο πατέρας μου έπαθε το έμφραγμα, τέσσερα χρόνια πριν. Μετά τον θάνατο του μπαμπά, η μαμά επικαλέσθηκε πως δεν εκτίμησα τα τελευταία της δώρα (το τυρκουάζ νάιλον κυλοτάκι και το πλαστικό σκουφάκι μπάνιου), και ούτε κράτησα την τσαντάρα που πήρε με δεκάξι κουπόνια από τις μπανάνες Τσικίτα – γι αυτό και θα ήταν το τελευταίο της κουβαρνταλίκι…
Έτσι ξεκινάει το δεύτερο (και βραβευμένο) μυθιστόρημα της Rita Ciresi που παρουσιάζει σ’ αυτή την καταχώρηση ο ReyCorazon. Mε πρωτότυπο τίτλο «Pink Slip» πρωτοδημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 1999 και βρήκε θερμή ανταπόκριση από κριτικούς και κοινό. Tρία χρόνια πριν, το πρώτο της βιβλίο, Blue Italian είχε, επίσης, τύχει θερμής υποδοχής και η συγγραφέας του είχε εισπράξει την επιδοκιμασία του Τύπου και των αναγνωστών.
Η Rita Ciresi, γεννήθηκε στο Νιού Χάβεν του Κονέκτικατ, που είναι και η πόλη όπου συνήθως τοποθετεί τους ήρωές της. Είναι ενεργό μέλος της Ιταλοαμερικανικής Ένωσης Συγγραφέων και διδάσκει Γραφή μυθιστορήματος και Γραφή Πεζού λόγου στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Φλόριντα, όπου και διευθύνει το πρόγραμμα δημιουργικής γραφής.
Αποσπάσματα από κριτικές στον ξένο τύπο, του βιβλίου «Κάποιος να μ’ αγαπάει», που στην Ελλάδα κυκλοφόρησε το 2002 σε μετάφραση Κωνσταντίνου Α. Διαβολίτση:
- Σπιρτάδα και χιούμορ είναι τα κλειδιά σ’ αυτό το ζωντανό μυθιστόρημα (Mademoiselle)
- Ιδού η Τζέην Όστιν στην Νέα Υόρκη, στο τέλος του εικοστού αιώνα. Η Ciresi συνδυάζει την τραγική και την κωμική διάσταση του έρωτα με έναν ξεκαρδιστικό τρόπο (Tampa Tribune-Times)
- Η έξοχη πεζογραφία και η γενναιόδωρη καρδιά της Rita Ciresi δούλεψαν μαζί και κατάφεραν να αποδώσουν τέλεια αυτό που όλοι ελπίζαμε: μια ευχάριστη ιστορία αγάπης (Bret Lott, συγγραφέας)
- Είναι ευχάριστο να ανακαλύπτεις μια γυναίκα αφηγήτρια με αυθεντική σφριγηλή φωνή (New York Times)
- Mια συγκινητική ιστορία αγάπης (Redbook)
- Ζωηροί χαρακτήρες και αιχμηροί διάλογοι κάνουν αυτή την πνευματώδη ρομαντική κωμωδία μια αντάξια συνέχεια του θαυμαστού της “Βlue Italian” (Dallas Morning News)
- To Pink Slip σε ψυχαγωγεί από την αρχή ως το τέλος (Penn Stater)
Η περιγραφή είναι από είναι από το site του Ελευθερουδάκη (eleftheroudakis.gr):
Η μητέρα της Λίζας Ντιοντέτο, μια Ιταλίδα μετανάστρια στην Νέα Υόρκη, ακολουθώντας τα πατροπαράδοτα θέλει πώς και πώς να παντρέψει την κόρη της.
Η κόρη όμως έχει άλλη άποψη. Μέχρι που στο γάμο της αδελφής της, σκύβει για να μην την πετύχει η ανθοδέσμη που επίτηδες ρίχνουν προς το μέρος της.
Η Λίζα θέλει να βρει κάποιον να την αγαπάει. Αλλά ο μόνος ευαίσθητος άντρας στη ζωή της είναι ο κολλητός της ο Ντόντι, ο... gay ξάδελφός της, το "πρόβλημα" της παραδοσιακής ιταλικής οικογένειας, με τον οποίο, από τότε που ήταν παιδιά, κάνουν μαζί ό,τι πιο τρελό. Κι αυτός επίσης ψάχνει κάποιον να τον αγαπάει.
Χωρίς "κάποιον να την αγαπάει" αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι παρά μια κοπέλα χαμηλόμισθη, χωρίς όρεξη για σεξ και εγκλωβισμένη στη μονοτονία του Μανχάταν. Με την παρότρυνση του επαγγελματικά επιτυχημένου εξαδέλφου της ενεργοποιείται και αναλαμβάνει μια πολύ προσοδοφόρα θέση επιμελητή εκδόσεων.
Το νέο της αφεντικό κεντρίζει αμέσως το ενδιαφέρον της. [...]
Δημοσίευση σχολίου