Παρασκευή, Φεβρουαρίου 13, 2009

No 593

Image Hosted by ImageShack.us
(…) προς το τέλος της ζωής του, αυτό που ο Φουκώ αποκαλούσε γενεαλογία μετεξελίχθηκε σε ένα είδος φιλοσοφίας. Δεν θα μπορούσα να αναπτύξω καλύτερα την άποψη αυτή, παρά σχολιάζοντας τον οριστικό εφ’ όλης της ύλης χαρακτηρισμό του ίδιου του Φουκώ για το έργο του, στον πρόλογο του Η χρήση των Απολαύσεων. Υποστηρίζει εδώ, πως, εξαρχής, είχε αναπτύξει μια «ιστορία της αλήθειας». Θεωρεί ότι η ιστορία αυτή έχει τρεις κυρίως πτυχές: μία ανάλυση των μηχανισμών της αλήθειας (τουτέστιν, διαφόρων συστημάτων λόγου για την παραγωγή της αλήθειας) και καθεαυτών και σε σχέση μεταξύ τους’ μία ανάλυση της σχέσης των μηχανισμών της αλήθειας με τους συσχετισμούς εξουσίας’ τέλος, μία ανάλυση της σχέσης των μηχανισμών της αλήθειας με τον εαυτό τους (…) Το Η χρήση των απολαύσεων πραγματεύεται τη θέση του Πλάτωνα για τον έρωτα της αλήθειας ως το αγνό ιδανικό πίσω από τον ομοφυλοφιλικό έρωτα των αγοριών. Ο Πλάτων, ωστόσο, είχε τουλάχιστον μία ισχυρή τάση να αντιμετωπίζει τη φιλοσοφία περισσότερο ως μία θεωρητική ενατένιση παρά ως τρόπο ζωής κι έτσι ο Φουκώ είναι προσεκτικός αρκετά, ώστε να κρατήσει απόσταση από αυτού του είδους τον Πλατωνισμό.

Gary Gutting: Φουκώ (ελληνικά γράμματα)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μισέλ Φουκώ

Ο Μισέλ Φουκώ, Γάλλος φιλόσοφος, γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1926 στο Πουατιέ και πέθανε στις 26 Ιουνίου του 1984 στο Παρίσι. Από το 1970 εώς το 1984 κατείχε έδρα στο Κολέζ ντε Φρανς (Collège de France) στην οποία έδωσε το όνομα «Ιστορία των συστημάτων σκέψης».
Ο Φουκώ είναι γνωστός για τις κριτικές του στα κοινωνικά κατεστημένα, κυρίως της ψυχιατρικής, της ιατρικής και του σωφρονιστικού συστήματος, καθώς και για τις ιδέες του πάνω στην ιστορία της σεξουαλικότητας και τις θεωρίες του όσον αφορά την εξουσία και τις περίπλοκες σχέσεις της με την γνώση. Η δουλειά του ως φιλόσοφος είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τις θέσεις του που αφορούν την επικαιρότητα και με γενικότερους και συνεχείς προβληματισμούς πάνω στις συλλογικές ταυτότητες και στα πολιτικά κινήματα – με αφετηρία τα κινήματα των ομοφυλόφιλων.

el.wikipedia.org