Sergio Miranda .
«Φοβάμαι…»
«Αυτό το εμπεδώσαμε, γλυκιά μου», είπα. «Πες μου παρακάτω. Από τι φοβάσαι;»
Περίμενα να συνεχίσει, αλλά εκείνη εξακολουθούσε να σιωπά. Αυτή τη φορά άρχισα να μετρώ τα αποθέματα λευκού κρασιού: πέντε κιβώτια! Ελαττώθηκαν! Αυξήθηκαν οι καταναλωτές του λευκού οίνου και το στοκ εξανεμίστηκε.
«Έχω στα χέρια μου κάποια ντοκουμέντα».
Εξακολουθούσε να κοιτάζει το πάτωμα και μιλούσε αργά, διαλέγοντας τις λέξεις μία μία.
«Έχει να κάνει με ένα σημαντικό άτομο. Πολύ σημαντικό. Αν ακουστεί το όνομά του, θα χαλάσει ο κόσμος, θα ξεσπάσει μεγάλο σκάνδαλο».
Άρχισε να μου φαίνεται ενδιαφέρουσα η κουβέντα.
«Χρόνια πριν, ήμουν μαζί με κάποιο, ο οποίος τώρα έγινε σπουδαίος και τρανός. Μη φανταστείς για μία και δύο φορές. Σχεδόν συζούσαμε. Κράτησε πολύ η σχέση αυτή κι έχω φωτογραφίες μαζί του σε διάφορα μέρη, όπως και σημειώματα. Όχι απλά σημειώματα… Το ένα από αυτά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και γράμμα. Χειρόγραφο, ενυπόγραφο, στο οποίο δηλώνονται τα πράγματα με το όνομά τους…»
ξαναέπεσε μια μακρόσυρτη σιωπή. Η περιέργειά μου μεγάλωσε, αλλά δεν μπορούσα να στέκομαι άπραγος. Πέρασα στα κόκκινα κρασιά. Ως επί το πλείστον δε φεύγουν πολύ: δύο κιβώτια μόνο. Με εξέπληξαν όμως οι μπύρες: δεκαέξι κιβώτια και τέσσερα βαρέλια!
«Κάποιοι ξέρουν πως αυτά βρίσκονται στα χέρια μου»
Η αλήθεια είναι πως οι περισσότερες από τις κοπέλες είναι φλύαρες. Μπορούν να πουν τα πάντα για τον οποιονδήποτε και στον οποιονδήποτε, πόσο μάλλον αν πρόκειται για κάποιον διάσημο. Τα ξερνάνε όλα για να παινευτούν- πώς ήταν, πώς το έκαναν… Τέτοια.
Στην πραγματικότητα, λέει, εκείνος ήταν ετεροφυλόφιλος, αλλά θαμπώθηκε από την ομορφιά και την εξυπνάδα της, την ερωτεύτηκε και τα φτιάξανε. Τέτοιου είδους ιστορίες είναι πολύ συνηθισμένες στον κύκλο μας, δεν έχουν όμως πάντοτε σχέση με την πραγματικότητα. Η Μπουσέ βέβαια δεν είναι απ’ αυτές, αλλά τώρα που το καλοσκέφτομαι, δεν ξέρω και πολλά πράγματα γι’ αυτήν. Το πραγματικό της όνομα ήταν Φερτζί και καταγόταν από την Πόλη.
Μεχμέτ Μουράτ Σομέρ: Το φονικό φιλί (Πατάκης)
«Αυτό το εμπεδώσαμε, γλυκιά μου», είπα. «Πες μου παρακάτω. Από τι φοβάσαι;»
Περίμενα να συνεχίσει, αλλά εκείνη εξακολουθούσε να σιωπά. Αυτή τη φορά άρχισα να μετρώ τα αποθέματα λευκού κρασιού: πέντε κιβώτια! Ελαττώθηκαν! Αυξήθηκαν οι καταναλωτές του λευκού οίνου και το στοκ εξανεμίστηκε.
«Έχω στα χέρια μου κάποια ντοκουμέντα».
Εξακολουθούσε να κοιτάζει το πάτωμα και μιλούσε αργά, διαλέγοντας τις λέξεις μία μία.
«Έχει να κάνει με ένα σημαντικό άτομο. Πολύ σημαντικό. Αν ακουστεί το όνομά του, θα χαλάσει ο κόσμος, θα ξεσπάσει μεγάλο σκάνδαλο».
Άρχισε να μου φαίνεται ενδιαφέρουσα η κουβέντα.
«Χρόνια πριν, ήμουν μαζί με κάποιο, ο οποίος τώρα έγινε σπουδαίος και τρανός. Μη φανταστείς για μία και δύο φορές. Σχεδόν συζούσαμε. Κράτησε πολύ η σχέση αυτή κι έχω φωτογραφίες μαζί του σε διάφορα μέρη, όπως και σημειώματα. Όχι απλά σημειώματα… Το ένα από αυτά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και γράμμα. Χειρόγραφο, ενυπόγραφο, στο οποίο δηλώνονται τα πράγματα με το όνομά τους…»
ξαναέπεσε μια μακρόσυρτη σιωπή. Η περιέργειά μου μεγάλωσε, αλλά δεν μπορούσα να στέκομαι άπραγος. Πέρασα στα κόκκινα κρασιά. Ως επί το πλείστον δε φεύγουν πολύ: δύο κιβώτια μόνο. Με εξέπληξαν όμως οι μπύρες: δεκαέξι κιβώτια και τέσσερα βαρέλια!
«Κάποιοι ξέρουν πως αυτά βρίσκονται στα χέρια μου»
Η αλήθεια είναι πως οι περισσότερες από τις κοπέλες είναι φλύαρες. Μπορούν να πουν τα πάντα για τον οποιονδήποτε και στον οποιονδήποτε, πόσο μάλλον αν πρόκειται για κάποιον διάσημο. Τα ξερνάνε όλα για να παινευτούν- πώς ήταν, πώς το έκαναν… Τέτοια.
Στην πραγματικότητα, λέει, εκείνος ήταν ετεροφυλόφιλος, αλλά θαμπώθηκε από την ομορφιά και την εξυπνάδα της, την ερωτεύτηκε και τα φτιάξανε. Τέτοιου είδους ιστορίες είναι πολύ συνηθισμένες στον κύκλο μας, δεν έχουν όμως πάντοτε σχέση με την πραγματικότητα. Η Μπουσέ βέβαια δεν είναι απ’ αυτές, αλλά τώρα που το καλοσκέφτομαι, δεν ξέρω και πολλά πράγματα γι’ αυτήν. Το πραγματικό της όνομα ήταν Φερτζί και καταγόταν από την Πόλη.
Μεχμέτ Μουράτ Σομέρ: Το φονικό φιλί (Πατάκης)
1 σχόλιο:
«Όταν η Μπουσέ, μια αξιαγάπητη αλλά ελαφρόμυαλη τραβεστί, βρίσκεται δολοφονημένη στο διαμέρισμά της, κανείς δε διακρίνει ομοιότητες με τον φόνο μιας φιλήσυχης γριούλας, που σημειώθηκε στην πόλη.
Όσο ασύνδετες μοιάζουν στην αρχή τόσο μπλέκονται στη συνέχεια αυτές οι δυο δολοφονίες, αναδεικνύοντας τον βρόμικο ρόλο της Μαφίας της Κωνσταντινούπολης, της λογοκρισίας του Τύπου, αλλά και ενός συντηρητικού κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία.
Την υπόθεση αναλαμβάνει να εξιχνιάσει, ως αυτόκλητος ντετέκτιβ, το αφεντικό της Μπουσέ (στο οποίο κατέφυγε λίγες ώρες νωρίτερα διότι φοβόταν ότι κάποιος ή κάποιοι προσπαθούν να της αποσπάσουν τα γράμματα ενός παλιού εραστή), μια μορφωμένη, καλλιεργημένη, μουσικόφιλη, αλλά εξίσου γενναία και αθλητική σαραντάχρονη… τραβεστί, που, όταν χρειαστεί, είναι σε θέση να παλέψει σαν θηρίο με τον οποιονδήποτε, παρά τα στενά φορέματα και τις ψηλοτάκουνες γόβες.
Ανδροπρεπής και γοητευτικός το πρωί εργάζεται ως προγραμματιστής υπολογιστών και σύμβουλος επιχειρήσεων, ενώ τα βράδια, μεταμορφωμένος σε «καλλονή», διευθύνει το γκέι μπαρ στο οποίο είναι συνέταιρος.»
Η δράση του Φονικού Φιλιού του Μεχμέτ Μουράτ Σόμερ βυθίζει τον αναγνώστη στα άδυτα ενός άγνωστου κόσμου που δρα στη σύγχρονη Κωνσταντινούπολη. Το ύφος του σαρκαστικό και ξεκαρδιστικό προσδίδει στην αστυνομική πλοκή πινελιές κοινωνικής και πολιτικής κριτικής.
Δημοσίευση σχολίου