Jaime Bellechasse (Κούβα)Το φάντασμά μου να 'ρχεται το νιώθω
Το φάντασμά μου να 'ρχεται το νιώθω
κάτω απ' το σάρκινο κοστούμι όπου μένω,
ποτέ δεν ήξερα αν ζω ή αν πεθαίνω,
αν έχω του ίσκιου ή του σώματος τον πόθο.
Την πόλη περπατώ, την ξαναχτίζω
με ματαιότητας το βλέμμα κάθε μέρα'
άλλοτε εκείνη χάνεται, άλλοτε φεύγω πέρα,
άοπλος το όνειρό μου προασπίζω.
Κι εμέ συναπαντώ, μ' αναγνωρίζω
όλο θάνατο, από σκιά φτιαγμένο'
κι άλλο δεν είμαι τίποτα, ρωτώ, όμως γνωρίζω
μόνο ότι δεν έκλαψα το κλάμα το θλιμμένο
γι' αυτόν το μελλοθάνατο που κομίζω
κάτω απ' το σάρκινο κουστούμι όπου μένω.
Γκαστόν Μπακέρο: Λέξεις γραμμένες στην άμμο από έναν αθώο (Μικρή Άρκτος)
Μετάφραση: Ελένη Χαρατσή
1 σχόλιο:
H παρουσίαση είναι από το Μπιλιέτο - τ.7/Ιούλιος 2005
Από τα "Μικρά κριτικά κείμενα"
του Αντώνη Περαντωνάκη:
Μία από τις καλύτερες εκδόσεις που έχω κρατήσει στα χέρια μου - επιμένω στην επαφή - τα τελευταία χρόνια. Θαυμάσιο χαρτί Ingres raisin 100 gr. και χαρτόδετο κάλυμμα από τον Β. Γεωργίου, στις εκδόσεις "μικρή άρκτος" του Παρασκευά Καρασούλου.
Ο Γαστόν Μπακέρο (1918-1997) ανήκει στους αυτοεξόριστους κουβανούς ποιητές. Μετά την επικράτηση της επανάστασης του Φιντέλ Κάστρο το 1959, έζησε στην Ισπανία, όπου και δημοσιεύτηκε το κυριότερο έργο του. Πoιητής μάλλον εσωστρεφής έντονου σκεπτικισμού και "xαμηλών τόνων", δε διστάζει να αντιτεθεί στο γενικό σκόρπισμα με την καλά γλωσσικά δομημένη ουσία της ποίησής του, έχοντας επίγνωση της ποιητικής ανεπάρκειας. Και μια σεμνότητα που μας ξαφνιάζει: "Ως μαθητευόμενος ποιητής νιώθω ότι είμαι ένας ανάμεσα σε πολλούς ομοίους μου. Έχω ένθουσιασμό αλλά όχι ματαιοδοξία. Πιστεύω στην ποίηση, αλλά όχι σ' εμένα". Και στον πρόλογο, της πρώτης έκδοσης των Απάντων του (1995) με τίτλο "De profundis" σημειώνει: "Η ποίηση δεν είναι κάτι που κάποιος βγαίνει να ψάξει, όπως ένα χαμένο σκυλάκι. Δεν ξέρει αν την έχει, γιατί αυτή έρχεται αθόρυβα και απροειδοποίητα. Συνοδεύει τον ενδιαφερόμενο χωρίς να του ζητήσει την άδεια, μόλις αυτός πιάσει το χαρτί και το μολύβι και αφοσιωθεί στην υπακοή μιας προσταγής... Φίλος της Ποίησης, αιώνιος εραστής της, μαθητευόμενος της τρομερής τέχνης που απαιτεί, αυτό αισθάνομαι πως είμαι."
Εύγε στην μεταφράστρια Ελένη Χαρατσή! Η ποιότητα και το μέγεθος της εργασίας της δεν ακούγονται μόνο στον "δύστροπο" ποιητικό λόγο του Μπακέρο, αλλά και στην τόσο κατατoπιστική εισαγωγή και στις σημειώσεις της. Σπάνιες πλην εξαίρετες οι περιπτώσεις που έκδοση και περιεχόμενο μάς χαρίζουν μια τόσο υψηλού επιπέδου αναγνωστική απόλαυση. Και, παρακαλώ, σημειώστε: Το παρόν βιβλίο μεταφράστηκε με επιχορήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Βιβλίου, Αρχείων και Βιβλιοθηκών του Υπουργείου Πολιτισμού της Ισπανίας!
Δημοσίευση σχολίου