Steve Walker (Καναδάς)Ο Ερμής άκουσε ξαφνικά ένα μέρος του νερού να έρχεται σε αντίθεση με τον γενικό ρυθμό των κυμάτων, άνοιξε τα μάτια εναντίον στον κάθετο ήλιο: κάποιος ξενέριζε. Άντρας. Νέος. Άγνωστος. Βγήκε στον βράχο, είδε τον Ερμή, καλημέρα, είπε. Επιτρέπεται;
- Ελεύθερα.
- Είπα να ‘ρθω κολυμπώντας από τον μώλο, η παρέα μου βαρέθηκε ν’ ακολουθήσει. Κοίταξε γύρω. Μόνοι μας είμαστε, είπε. Πειράζει να – και χωρίς να περιμένει άδεια έβγαλε το μαγιό, ξάπλωσε λίγο πιο πέρα από τον Ερμή ανάσκελα. Το πόδι του ακούμπησε ελάχιστα στο πόδι του Ερμή, είπε συγγνώμη αλλά δεν το τράβηξε.
Παύλος Μάτεσις: Αλδεβαράν (Καστανιώτης)
1 σχόλιο:
«Οταν γράφω νιώθω όπως ο καβαλάρης»
Ο Παύλος Μάτεσις μιλάει για το καινούργιο μυθιστόρημά του και για την πάλη του έρωτα και του θανάτου όπου νικητές βγαίνουν και οι δύο
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΑΦΕΡΜΟΥ (ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 2/12/2007)
- Πρεσβεύετε ότι ο έρωτας είναι αντίδοτο του θανάτου, πανάκεια;
«Σε αυτό το έργο έρωτας και θάνατος μονομαχούν και κερδίζουν και οι δύο».
- Λέτε, «το ένα σώμα να υποδεχτεί, να θεραπεύσει, θεράπων, το άλλο»...
«Προσοχή: δεν το λέω εγώ! Κάποιες ημέρες προτού αποφασίσει να παντρευτεί, ο Ερμής, ο ήρωας του καινούργιου μυθιστορήματός μου, έχει ένα όνειρο λεκτικό, ακούει μόνο μια φωνή. Ο αναγνώστης δεν γνωρίζει αν αυτή η φωνή είναι γυναικεία ή ανδρική, ούτε σε ποιον αποτείνεται. Υστερα έρχεται ο θυρωρός τής απέναντι πολυκατοικίας και λέει στον ήρωα ότι πέθανε ο Μύρτος, ο άλλος ήρωας. Πάει ο Ερμής στο σπίτι και βρίσκει το παιδί νεκρό στο κρεβάτι. Αποφασίζει να το ντύσει. Και τότε βρίσκει κάτω από το μαξιλάρι ένα γράμμα με τα λόγια που είχε δει στον ύπνο του. Και εκεί κεραυνώνεται. Συνειδητοποιεί ότι ο Μύρτος αυτοκτόνησε από έρωτα. Και αυτό τον εμπλέκει σε μια τεράστια ευθύνη και μια τεράστια ενοχή. Είναι ένοχος χωρίς να είναι. Ενας δολοφόνος σκοτώνει συνήθως για κάποιο λόγο. Ο Ερμής άθελά του έχει σκοτώσει. Και ταυτόχρονα δεν έχει καμία σχέση με αυτόν τον έρωτα».
- Δεν τον ενδιέφερε αυτός ο έρωτας τον Ερμή;
«Καθόλου. Δεν είχε πάρει χαμπάρι ότι ο Μύρτος ήταν ερωτευμένος. Ο Ερμής είναι ομοσεξουαλικά ανάπηρος».
- Και όμως συνέχεια αποζητά την παρουσία του Μύρτου...
«Διότι είναι ένα χαρισματικό παιδί. Υπάρχει κάτι που εσείς οι γυναίκες δεν υπολογίζετε: τη φιλία μεταξύ ανδρών. Είναι ένα από τα ισχυρότερα πράγματα στη γη. Αυτό το βλέπουμε και στην Ιλιάδα: ο Αχιλλέας και ο Πάτροκλος δεν είναι ερωτικό ζευγάρι, άλλο αν μετά ο Αισχύλος έγραψε μια τραγωδία όπου τους παρουσίαζε ως συντρόφους. Ο Ομηρος δεν το λέει αυτό. Προμετωπίδα στο Αλδεβαράν είναι το "Κείται Πάτροκλος..." (Ιλιάδα, Σ, 20-i). Βέβαια, ο Μύρτος εκδικείται τον Ερμή. Του αφήνει διαθήκη ένα νησί και έναν φάρο. Στη διαθήκη διατυπώνει το εξής: "Αφήνω όλη την περιουσία μου στον φίλο μου και εραστή μου". Ο Ερμής όμως στωικά, μπροστά στην αμηχανία του δικαστηρίου, κατά τη διάρκεια της αναγνώρισης της διαθήκης απαντά: "Ναι, υπήρξα εραστής του". Βλέπουμε έναν άνθρωπο που φοβόταν να φανερωθεί, που υποτιμούσε τις γυναίκες, που ήταν εξυπνάκιας και ευφυολόγος, σταδιακά, ύστερα από χρόνια, να αποδέχεται τον θάνατο, να μαθαίνει το χιούμορ, την αγάπη, τη φιλία. Χαρίζεται. Γιατί βλέπει ότι όποιος άνθρωπος χαρίζεται αυτός επιζεί. Και έτσι υπάρχει ένα τέλος - πώς να το πω; - ερεθιστικό, εορταστικό».
Δημοσίευση σχολίου