No 779

Ο αρρενωπός άνδρας ενσαρκώνει τη δράση. Αυτή όμως η δράση δεν είναι στην πραγματικότητα παρά μια αντίδραση ενάντια στην παθητικότητα και την αδυναμία του νεογέννητου. Η μονοπώληση της δράσης από τους άνδρες δεν προέρχεται από κοινωνική ανάγκη. Η υιοθέτηση των κανόνων της αρρενωπότητας απαιτεί μια επιπλέον απώθηση των παθητικών πόθων, και ειδικά του πόθου της μητρικής φροντίδας. Η αρρενωπότητα, που κατασκευάζεται υποσυνείδητα κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής, ενισχύεται με το πέρασμα του χρόνου, ώσπου να ξεσπάσει κυριολεκτικά κατά την εφηβεία. Είναι η στιγμή όπου ο πόνος και ο φόβος της εκθήλυνσης και της παθητικότητας αρχίζουν να γίνονται πρόδηλοι (…) Ο φόβος της παθητικότητας και της εκθήλυνσης ενισχύεται ακόμη περισσότερο, εφόσον αυτές οι δύο καταστάσεις είναι από τις πλέον ισχυρές και πλέον απωθημένες επιθυμίες του ανθρώπου. Ο αδιάκοπος αγώνας δεν αποβαίνει ποτέ οριστικά νικηφόρος, γιατί πώς να απαρνηθεί κανείς μια για πάντα την ακαθόριστη ανάμνηση της Εδέμ;

Elisabeth Badinter: XY, η ανδρική ταυτότητα (Κάτοπτρο)

No 777

Μια μέρα, σ’ ένα ορεινό χωριό, χαρούμενοι για μια σοδειά καλύτερη από τις συνηθισμένες, ετοίμασαν τραπέζι για να το γιορτάσουν. Έβγαλαν από το νου τους μια προφητεία ψεύτικη και ζήτησαν από ένα χωρικό το πιο παχύ κριάρι τους για να το θυσιάσουν τάχα προς τιμήν της πεινασμένης Σύριας Θεάς. Έστρωσαν το δείπνο όμορφα κι ωραία και ύστερα πήγαν στα λουτρά, απ’ όπου γύρισαν μ’ έναν καλεσμένο για το τραπέζι, ένα γεροδεμένο χωριάτη, με προικισμένους τους μηρούς και τα’ αχαμνά.
Δεν είχαν δοκιμάσει παρά μόνο μερικά σαλατικά για ορεκτικά πριν απ’ το κύριο γεύμα κι ευθύς εκείνα τα άθλια, κατάπτυστα υποκείμενα ριχτήκανε με πάθος σε πράξεις αισχρές κι αφύσικες. Έβαλαν τον νεαρό χωριάτη να γδυθεί και να ξαπλώσει ανάσκελα και μαζευτήκανε γύρω του για να του δώσουνε τα’ ανόσια φιλιά τους.
Τα μάτια μου δεν μπορούσαν να βαστάξουν για πολύ ένα τέτοιο θέαμα. Προσπάθησα να φωνάξω, «Ω, βοήθεια, Ρωμαίοι πολίτες!», αλλά το μόνο που κατάφερα να πω ήταν το «Ω…», χωρίς να βγαίνουν άλλες συλλαβές και γράμματα.
Αυτή η φωνή ήταν δυνατή σαν γνήσια γαϊδουρινή, μα βγήκε σε πολύ κακή στιγμή. Κάποιοι νεαροί από το γειτονικό χωριό, που το βράδυ τούς είχαν κλέψει το γάιδαρο, έψαχναν προσεκτικά όλα τα γύρω πανδοχεία. Σαν μ’ άκουσαν που γκάριζα μέσα στο σπίτι, νόμιζαν πως βρήκαν επιτέλους το χαμένο τους γαϊδούρι. Όρμησαν μέσα ξαφνικά και πιάσαν τους αφέντες μου στα πράσα, να κάνουνε όλες εκείνες τις αισχρότητες. Αμέσως βγήκαν να φωνάξουν τους γειτόνους, να δουν την αηδιαστική αυτή σκηνή, σαρκάζοντας τους ιερείς για την αγνότητά τους.

Απουλήιος: Ο χρυσός γάιδαρος (Bell)

No 776

Θα σας πηδήξω και θα σας τον δώσω για τσιμπούκι,
Αυρήλιε θηλυκέ και Φούριε κίναιδε.
Τι το νομίσατε, πως είμαι απ’ τ’ άλλο φύλο,
μια που παθιάρικα στιχάκια γράφω;
Ο ιεροφάντης ποιητής πρέπει αγνός να στέκει,
μα οι στίχοι του δεν έχουν τέτοια ανάγκη∙
και τότε μόνο έχουνε σπιρτάδα και κομψότη,
παθιάρικοι και τσουχτεροί σαν είναι
κι όταν μπορούν πόθους να ξεσηκώνουν –
δε λέω στα παιδιά αλλά σ’ αυτούς τους μαλλιαρούς
που ντούρο πια μαρκούτσι δε δουλεύουν.
Εσείς, μια και διαβάσατε για τις πολλές
χιλιάδες των φιλιών μου, με έχετε γι’ αντράκι;
Θα σας πηδήξω και θα σας τον δώσω για τσιμπούκι.

Κάτουλλος. Ο νεωτερικός ποιητής της Ρώμης (University Studio Press)
Μετάφραση: Λεωνίδας Τρομάρας

Νο 775

Miguel Ángel Eugui (Ισπανία)

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Υπάρχει κάτι στην αγάπη που ανήκει
σ’αυτόν τον κόσμο. Στις άπειρες
στιγμές που όλα
αποκτούν σημασία από τότε που ήρθες,
σε όλα αυτά που ξαφνικά μου προσφέρονται σαν δώρα
σα λιβάδι που πατάμε,
σα βεράντα που εξέχει, ή σαν προστατευτικός τοίχος,
στη ζεστασιά των ημερών
στην απλή ρουτίνα να σ’ έχω
πλάι μου, το νιώθω.

Αλλά κάτι στην αγάπη δεν ανήκει σ’ αυτόν τον κόσμο.
Κάτι που δεν είναι αφηρημένο.
Το νιώθω στη θέρμη
της σάρκας σου, κάθε φορά που ο ύπνος
μας βρίσκει μαζί, κάθε πρωί
που περιμένω το πρώτο σου φιλί,
όταν στα τυφλά βρίσκειες ξανά
τη θέση σου μεσ’ στην αγκαλιά μου.
Τότε διαφαίνεται αυτό που
θα ‘χουμε κάποτε.
Όμως για ν’ αποφασίσω
πρέπει να ‘ναι μια ηλιόλουστη μέρα.
Δεν το εκλογικεύω. Είναι κάτι
πρωτόγνωρο.

Juan Antonio González Iglesias / Ισπανία

Δέκα Σύγχρονοι Ισπανοί Ποιητές (Λαγουδέρα)
Μετάφραση: Νίνα Αγγελίδου

No 780

Raphael Perez (Ισραήλ)

Μύθος: Σε σχέση με τα παιδιά που ανατρέφονται από ετεροφυλόφιλους γονείς, εκείνα που ανατρέφονται από ομοφυλόφιλους γονείς είναι περισσόετερο πιθανό να υποφέρουν από κατάθλιψη, άγχος και άλλα ψυχολογικά προβλήματα.
Πραγματικότητα: Τα απιδιά που ανατρέφονται από ομοφυλόφιλους γονείς είναι τόσο υγιή ψυχικά όσο και τα παιδιά που ανατρέφονται από ετεροφυλόφιλους γονείς. Προφανώς, οι ομοφυλόφιλοι γονείς ξέρουν πώς να προστατέψουν τα παιδιά τους από την ομοφυλοφοβία που τους περιτριγυρίζει. Αυτό ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι, σε σχέση με τους ετεροφυλόφιλους γονείς είναι γενικά μεγαλύτεροι σε ηλικία και έχουν καλύτερη μόρφωση και ως εκ τούτου διαθέτουν καλύτερες δεξιότητες και αφιερώνουν περισσότερο χρόνο για τη φροντίδα των παιδιών τους.
Μύθος: Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα σπίτι με ομοφυλόφιλους γονείς είναι περισσότερο πιθανό να γίνουν και τα ίδια ομοφυλόφιλα.
Πραγματικότητα: Τα παιδιά που μεγαλώνουν πλάι σε ομοφυλόφιλους γονείς δεν είναι περισσότερο πιθανό να γίνουν και τα ίδια ομοφυλόφιλα και να αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως ομοφυλόφιλο.

Alex Thio: Παρεκκλίνουσα συμπεριφορά (Ίων)