Τραγουδιστής πολλά εύμορφος
νέον εύμορφο ερωτεύθη,
περίσσιο πάθος έβαλε
στα μαραμένα στήθη,
και με τα χείλη τα χλωμά
τραγούδαγε τον καημόν του
«Αγνάτια του να κάθομαι
να κρένει και ν' ακούω,
να βλέπω τα ξανθά μαλλιά
και τα δροσάτα χείλη,
πόχουν του ρόιδου τη βαφή,
του μήλου την γλυκάδα» ...
Γεώργιος Τερτσέτης : Άνδρας τον άνδρα ν' αγαπά (περίπλους)
ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ (1931-2020)
-
Πέθανε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος Έζησε 89 «διαγώνια» χρόνια… Ο φιλόλογος
Κωνσταντίνος Δημητριάδης (το «Ντίνος Χριστιανόπουλος» είναι ψευδώνυμο του
ποιητή),...
Πριν από 3 χρόνια
1 σχόλιο:
Από το 10%, τεύχος 2- Φεβρουάριος 2004
Τον Γεώργιο Τερτσέτη τον ξέρουμε ως ιδεολόγο και αδέκαστο δικαστή που εναντιώθηκε στην θανατική καταδίκη του Θ. Κολοκοτρώνη στην παρωδία δίκης του από τους Βαυαρούς του Όθωνα. Μέλος της Φιλικής Εταιρίας, οπαδός των γλωσσικών ιδεών του Δ. Σολομού περί Δημοτικής, έγραψε κείμενα και ομιλίες καθώς και ποιήματα σε ύφος Δημοτικού Τραγουδιού. Θεωρείται πρόδρομος της Ελληνικής Λαογραφίας.
Το τραγούδι του Άντρας τον άντρα ν' αγαπά έχει την αναπάντεχη φρεσκάδα και ανατρεπτικότητα των γνήσιων δημοτικών τραγουδιών. Μια καθαρή μορφή ποίησης που δεν εμπλέκεται στα γρανάζια ιδεολογιών ή κάποιας θέσης για τον κόσμο, αλλά μας παραθέτει καθαρές εικόνες ομορφιάς και αισθήσεων.
Ένας λαουτάρης αγαπά έναν πολλά εύμορφο νέο και τραγουδάει τον έρωτά του, προκαλώντας έτσι τον φθόνο και την μανία των νέων γυναικών που βλέπουν τον θεσμό του γάμου και την αναπαραγωγική διαδικασία, αλλά και βέβαια το ίδιο τους το κρεβάτι, να απειλούνται. Σκοτώνουν τον λαουτάρη, πετάνε το κεφάλι του στον ποταμό μαζί με το λαούτο. Κι εκείνος ταξιδεύει στα ύδατα, σε ποτάμια και θάλασσες και ακόμα τραγουδάει. Μέχρι που κάποιοι άντρες μαζεύουν το κεφάλι που τραγουδάει και το λαούτο που παίζει, το θάβουν και τιμωρούν τα «ξώφρενα κοράσια».
Μέσα σε ελάχιστες σελίδες έχουμε εδώ το πανόραμα ενός κόσμου ομορφιάς, έρωτα, φθόνου, μισαλλοδοξίας και μαγικής πραγματικότητας. Μια ματιά της καρδιάς που η καθαρότητά της δεν σκιάζεται από καμία προκατάληψη, από καμία έγνοια για διδαχή ή διαμαρτυρία. Μια ματιά ηδονική, εκείνη η ηδονή που δεν σκλαβώνει, αλλά οδηγεί στην υπέρβαση και τον σεβασμό κάθε χαρακτηριστικού, κάθε ομορφιάς, κάθε έρωτα.
Παναγιώτης Ευαγγελίδης
Δημοσίευση σχολίου