Πέμπτη, Ιουνίου 09, 2005

No 75

Image Hosted by ImageShack.usScannabue (Ιταλία)
.
.
«Αν βρίσκω το θάρρος να σας γράψω, είναι για να σας πω να μην ξεχάσετε να μιλήσετε σε όλους τους Γάλλους που θα σας ακούνε, για την ομοφυλοφιλία. Όχι για εκείνη την ομοφυλοφιλία που νομίζουν πως ξέρουν, και που χαρακτηρίζει μια ορισμένη κοινωνία, έναν κόσμο ψεύτικο, όπως είναι ο κόσμος του θεάματος, αλλά για την άλλη, που γνωρίζουν χιλιάδες νέοι και ώριμοι στη Γαλλία, εργάτες, υπάλληλοι, οδηγοί μεγάλων αποστάσεων, οικοδόμοι, κλπ, γιατί κι εκεί ακόμα είναι γνωστή. Είναι αυτή που λιώνει τους νέους, γιατί είμαστε χαμένοι στα χωριά μας, γιατί κανένας δεν μας καταλαβαίνει, γιατί φοβόμαστε μήπως καταλάβει το αφεντικό τι είμαστε και μας απολύσει, γιατί φοβόμαστε κανένα οικογενειακό δράμα, γιατί νιώθομε από την άλλη μεριά του φράχτη, κάτι σαν εξόριστοι και εκτός νόμου. Δεν θα μιλησω για την έχθρα μερικών, που έχουν ένα σωρό απωθημένα τις περισσότερες φορές, γιατί μπορούν να με πούνε ρατσιστή. Να εξηγήσετε στους Γάλλους που σας ακούνε πως δεν είμαστε τέρατα και πως έχομε και εμείς το δικαίωμα να αγαπάμε και να είμαστε ευτυχισμένοι. Να εξηγήσετε πως δεν είμαστε σαν κι αυτές τις κακότεχνες γελοιογραφίες, σαν εκείνες τις μαριονέτες που γουστάρει ο κόσμος να βλέπει στο θέατρο ή στα σκίτσα των γελοιογράφων. Να εξηγήσετε πως μπορούμε κι εμείς να έχομε αισθήματα και να υποφέρομε. Λυπάμαι πάντα τον πατέρα ή τη μάνα που γελάνε πίσω από την πλάτη μας, που μας κατακρίνουν' πάντα τους λυπόμουνα, γιατί συχνά ο γιος τους, η κόρη τους, ή κανένας δικός τους είναι αδέρφια μας.
Λοιπόν ας πάψουν να μας λιθοβολούν. Ας αρχίσει ο διάλογος με κάθε ειλικρίνεια. Είμαστε πάρα πολλοί. Δεν μπορούνε πια να μας αγνοούν.»

Ζαν-Λουί Μπορύ : Στο φως της μέρας. Το δικαίωμα να είσαι ομοφυλόφιλος (Δέκα)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

O Γάλλος συγγραφέας και ακτιβιστής Jean-Louis Bory (1919-1979), περιέγραψε τα 4 στάδια από τα οποία πρέπει να περάσει –κατά την άποψή του – ένας ομοφυλόφιλος: Να αναγνωρίσει τον εαυτό του, να αποδεχθεί τον εαυτό του, να κάνει τους άλλους να τον αναγνωρίσουν, και τέλος να τον αποδεχθούν.

Γεννήθηκε σε μια περιοχή κοντά στο Παρίσι, υπηρέτησε στο Γαλλικό στρατό, κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, και έλαβε μέρος στην Αντίσταση. Σπούδασε κλασσική λογοτεχνία και εργάσθηκε με επιτυχία και πλατιά αποδοχή, ως καθηγητής Ελληνικής, Λατινικής και Γαλλικής λογοτεχνίας σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μέχρι το 1962 που εγκατέλειψε την διδασκαλία και αφοσιώθηκε στην λογοτεχνία. Στο μεταξύ, το 1945 είχε κερδίσει το Βραβείο Γκονκούρ για την πρώτη του νουβέλα.
Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος και εκφωνητής και μέσα από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση υπερασπίστηκε το δικαίωμα στην διαφορετικότητα και την ελευθερία, αλλά, αν και δεν δίσταζε να εκφράζει δημόσια την ομοφυλοφιλία του απέρrιπτε κάθε ιδέα για ομοφυλοφιλικό κίνημα, σε αντίθεση με τον Γκυ Οκενγκέμ (βλ. καταχώρηση Νο.72) που είχε ταχθεί υπέρ της επιθετικής ορατότητας.

Αν και άνθρωπος πνευματώδης και καλλιεργημένος δεν είχε ευτυχισμένη ζωή και μετά από βαρύτατη κατάθλιψη, έδωσε τέλος στη ζωή του, στο ίδιο μέρος που γεννήθηκε.

Πηγές:
thenation.com
hinduonnet.com κ.ά.