Τα αγάλματα των φαύνων είναι εικόνες της ώριμης νεότητας, οι αναλογίες τους είναι τέλειες και η νεότητά τους διαφέρει από εκείνη των νεαρών ηρώων καθόσον εμφανίζουν μια ορισμένη αθωότητα και απλότητα: αυτή ήταν η κοινή παράσταση των Ελλήνων γι’ αυτές τις θεότητες. […]
Η ανώτατη ιδέα μιας ιδανικής ανδρικής νεότητας έχει βρει την έκφρασή της προπάντων στον Απόλλωνα, στον οποίο η δύναμη της ανδρικής ηλικίας συνδυάζεται με τις απαλές μορφές της πιο όμορφης άνοιξης της νεότητας.
Η ωραία νεότητα στον Απόλλωνα περνάει βαθμιαία σε άλλους θεούς ωριμότερης ηλικίας και είναι πιο ανδρική στον Ερμή και τον Άρη […] Ο Ηρακλής παριστάνεται επίσης ως ωραιότατος νέος, με χαρακτηριστικά που κάνουν τη διαφορά του φύλου σχεδόν αμφιλεγόμενη, όπως θα έπρεπε να είναι η ομορφιά ενός νέου ανθρώπου […]
Το δεύτερο είδος μιάς ιδανικής νεότητας, αντλημένο από τύπους ευτυχισμένης φύσης, βρίσκει την έκφρασή του σε έναν νεαρό Βάκχο και με αυτή τη μορφή παριστάνεται σε διάφορες ηλικίες φτάνοντας σε τέλειες διαπλάσεις διαφόρων ηλικιών. Η εικόνα του Βάκχου είναι ένα ωραίο αγόρι που φτάνει στα όρια της ζωής και της εφηβικής ηλικίας, όταν αρχίζει να διεγείρεται η ηδονή και να βλασταίνει η τρυφερή κορυφή ενός φυτού, τη στιγμή που είναι μισοβυθισμένο σε ένα γοητευτικό όνειρο μεταξύ ύπνου και ξύπνου και πάει να τακτοποιήσει μέσα του τις ονειρικές εικόνες για να ξαναβρεθεί στην πραγματικότητα> τα χαρακτηριστικά του είναι όλο γλύκα, αλλά η χαρούμενη ψυχή δεν αναφαίνεται εντελώς στο πρόσωπό του.
Johann Joachim Winckelmann: Ιστορία της Αρχαίας Τέχνης (Gutenberg)
1 σχόλιο:
Η Ιστορία της Αρχαίας Τέχνης είναι το αριστούργημα του Winckelmann —ένα έργο ορόσημο στο πεδίο των αρχαιογνωστικών επιστημών— που τον έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο.
Το έργο αυτό αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της Ιστορίας της Τέχνης ως ξεχωριστού κλάδου της Ιστορίας και παραμένει μέχρι σήμερα κλασικό στο είδος του, αν και σε μερικά σημεία οι απόψεις του συγγραφέα έχουν ξεπεραστεί από την πρόοδο των αρχαιολογικών και αισθητικών σπουδών.
Στην Ιστορία του ο Winckelmann θέτει όντως για πρώτη φορά τις βάσεις της εξέλιξης της τέχνης γενικά, και ειδικότερα της αρχαίας τέχνης· συνδυάζοντας με επιδεξιότητα και γνώση κλιματολογικά, μυθικά, ιστορικά, θρησκευτικά, πολιτικά, κοινωνικά, αισθητικά και πολιτισμικά στοιχεία, προβαίνει στην ερμηνεία και αξιολόγηση της τέχνης των αρχαίων λαών, και ειδικότερα των Ελλήνων, με πρωτότυπο τρόπο και υποδειγματική μέθοδο.
Η παρουσίαση του έργου αυτού στη νεοελληνική γλώσσα αποτελεί, πλην των άλλων, φόρο τιμής προς το μεγάλο Γερμανό αρχαιολόγο και ιστορικό της τέχνης, που πρώτος αυτός πρόβαλε με τόσο θαυμασμό σε όλο τον κόσμο τα καλλιτεχνικά επιτεύγματα των αρχαίων Ελλήνων.
Δημοσίευση σχολίου