Τετάρτη, Αυγούστου 24, 2011

No 766

Paul Cadmus

Η ανδρική ομοφυλοφιλία είναι ως επί το πλείστον κληρονομική. Η γνώμη κατά την οποία αιτία της διαστροφής αυτής είναι ένας άτυχος έρωτας ή η κακή διαγωγή μιας γυναικός είναι λανθασμένη. Γιατί, το πολύ πολύ, η απιστία μιας γυναικός θα προκαλούσε σ’ ένα φυσιολογικό άνδρα, το μίσος κατά των γυναικών, όχι όμως και τον έρωτα προς τους άνδρες. Εκείνο που μπορεί να παίξη πράγματι αποφασιστικό ρόλο στην εκδήλωσι της διαστροφής αυτής, πάντοτε όμως όταν υπάρχει η κληρονομική προδιάθεσι, είναι το παράδειγμα ενός άλλου ομοφυλοφίλου.
Οι ομοφυλόφιλοι με γυναικείο χαρακτήρα, ή άλλως παθητικοί ομοφυλόφιλοι, ζητούν να έρθουν σε επαφή με ομοφυλόφιλους που παρουσιάζουν ανδρικό χαρακτήρα, ή άλλως ενεργητικούς. Στα ζεύγη που απαρτίζονται με τον τρόπο αυτόν, ο ένας παίζει τον ρόλο της γυναικός και ο άλλος τον ρόλο του ανδρός. Πολλές φορές φθάνουν μέχρι της επιτελέσεως συνουσίας από του πρωκτου φυσικά. Συνήθως όμως οι μέχρι του σημείου αυτού προχωρημένες σχέσεις είναι σπάνιες. Και φαίνεται ότι ο Χάβελλοκ Έλλις ανεβάζοντας το ποσοστό τους σε 25% υπερβάλλει. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνδρες αρκούνται σε θωπείες και φιλιά, και σε αμοιβαίον αυνανισμό.

Α. Κοστλέρ – Α. Ουίλλυ. : Η μεγάλη σεξουαλική εγκυκλοπαίδεια (Δαρεμάς)

Δεν υπάρχουν σχόλια: