Τετάρτη, Δεκεμβρίου 01, 2010

No 727

Simeon Solomon (Ην. Βασίλειο)

Η παιδεραστία αποτελεί ένα φυσιολογικό στάδιο στην εξέλιξη και την ωρίμανση των εφήβων. Πρόκειται για μια εφήμερη συνήθως σχέση με εκπαιδευτικό και όχι συστηματικά σαρκικό χαρακτήρα, με σκοπό την ανάπτυξη των ηθικών αρετών του νέου, η οποία κατέληγε με την πάροδο της ηλικίας σε μια σταθερή, ισόβια φιλία. Οι ενήλικες εραστές επιδίδονταν στη συστηματική έρευνα προκειμένου να ανακαλύψουν το αντικείμενο του πόθου τους στα γυμναστήρια και τις παλαίστρες, όπου αθλούνται γυμνοί νέοι και εκτός από τα θαυμαστικά σχόλια των υποψηφίων εραστών δέχονται και τα πλουσιοπάροχα δώρα τους. Χαρακτηριστικός είναι ο πρόλογος από τους Διαλόγους του Πλάτωνα που μας περιγράφει την ισχυρή αίσθηση που προκάλεσε στο Σωκράτη η εμφάνιση ενός ινδάλματος, του ωραιότερου νέου της εποχής, του Χαρμίδη. Οι λεπτομέρειες των γεγονότων που έλαβαν χώρα στην παλαίστρα του Ταυρέα, όπως μας τις μεταφέρει ο Πλάτων, οδήγησαν τον Σωκράτη να ερωτευθεί τόσο παράφορα τον Χαρμίδη, ώστε να χάσει την ψυχραιμία του και την αυτοπεποίθησή του. Τέτοιοι σπουδαίοι και διάσημοι άνδρες μαγεύουν τα νεαρά αγόρια, μέχρις ότου τα κατακτήσουν και γίνουν ερωτικό ζευγάρι.
Τα παιδεραστικά, ερωτικά ζευγάρια δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εμφανιστούν δημόσια και η παρουσία τους σε συμπόσια και οποιες άλλες εκδηλώσεις δεν σοκάρει καθόλου τους Αθηναίους πολίτες.

Σπύρος Κ. Ζερβός: Ροζ σκάνδαλα στην αρχαιότητα (Ταξιδευτής)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στην ελληνική δημοκρατία υπάρχει χώρος για όλες τις τάσεις και συμπεριφορές. Οπωσδήποτε ο ομοφυλοφιλικός έρωτας μεταξύ ανδρών είναι γενικά αποδεκτός και δεν καταδικάζεται, εφ’ όσον οι τρόποι συμπεριφοράς δεν προσβάλλουν το δημόσιο περί ηθικής αίσθημα και την αισθητική της κοινωνίας. Μόνο ομοφυλόφιλοι με παθητικό ρόλο, θρασύτατοι, με προκλητική εμφάνιση και ανιδείς τρόπους αποτελούν αντικείμενο χλευασμού στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα και ερέθισμα στην έμπνευση των σατυρικών ποιητών. Διακωμωδούνται με διάφορα προσωνύμια, όπως λακόπρωκτος, ευρύπρωκτος, ροδοδάφνη, αρσενική πόρνη ή κατεπειγών κίναιδος, και πολλά άλλα.
Σύμφωνα με τον Ανδρ. Λεντάκη [Ο έρωτας στην αρχαία Ελλάδα, εκδ. Καστανιώτη, 1998], η ανδρική πορνεία εμφανίζεται στην κωμική ποίηση από τον 7ο π.Χ. αι. Από τον Αρχίλοχο μέχρι και το τέλος της αρχαίας κωμωδίας (Αριστοφάνης, Πλάτων, Θεόπομπος) και κυρίως οι ποιητές της μέσης κωμωδίας (Εύβουλος, Αλέξις, Αντιφάνης) έχουν αφήσει εξαιρετικά κείμενα που οδηγούν σε ποικίλα συμπεράσματα για τις παρεκλίνουσες συμπεριφορές της εποχής. Γενικά εξομοιώνουν τους κίναιδους με τις πόρνες χαμηλού επιπέδου, εφ’ όσον και οι δυο επιδιώκουν την απόκτηση χρημάτων (ίσος κιναίδου και κακής πόρνης ο νους, χαίρουσιν άμφω λαμβάνοντες κέρματα). Ο ποιητής Αρχίλοχος ασχολείται με τον γνωστό κίναιδο της εποχής του, Κάπυ, και δεν διστάζει να τον κατηγορήσει για την φιλοχρηματία του, η οποία ουσιαστικά τον οδηγεί στη διαφθορά (…σίδηρος εστό μούνος ον στέργει Κάπυς / τα δ’ άλλα λήρος ην αρ’ αυτώ πλην πέους / ορθοστάδην δύνοντος ες γλουτών μυχούς…) (Σε μετάφραση Γ. Δάλλα: «Τα χρήματα είναι που γουστάρει μόνο ο Κάπυς / τα άλλα είναι φούμαρα γι’ αυτόν πλην της ψωλέας ' στητής να χώνεται στα κωλομέρια ανάμεσα / κι έτσι κοιτά τον εραστή του λιγωμένα / όση ώρα τον τρυπά κι αυτός γλυκαίνεται).

Σπύρος Κ. Ζερβός : Ροζ σκάνδαλα στην αρχαιότητα (Ταξιδευτής, 2010)

Ανώνυμος είπε...

Ο αθηναϊκός νόμος έκανε διάκριση μεταξύ πεπορνευομένου και ηταιρηκότος, διότι επρόκειτο για δυο διαφορετικές κατηγορίες πώλησης του σώματος για σεξουαλική χρήση. Σύμφωνα με τον Ανδρ. Λεντάκη στη συγγραφή Ο έρωτας στην αρχαία Ελλάδα [τομ. 4, σ. 181, εκδ. Καστανιώτη] η λέξη πεπορνευόμενος προέρχεται από το ρήμα πορνεύεσθαι, που σημαίνει τη σεξουαλική συμπεριφορά πόρνης έναντι αμοιβής. Η λέξη πόρνος πρωτοσυναντάται σε μια επιγραφή αρχαϊκής εποχής στη Θήρα. Η λέξη ηταιρικώς προέρχεται από τη λέξη εταίρος που σήμαινε το σύντροφο, τον φίλο. Σύμφωνα με τον Dover η λέξη εταίρα σήμαινε περισσότερο την ερωμένη παρά την πόρνη και σε σχολιασμό του πάνω στον Αισχίνη αναφέρει πως η διαφορά ηταιρηκότος και πόρνου είναι ότι ο πρώτος ντροπιάζεται για τα χρήματα από έναν, ενώ ο δεύτερος πορνεύεται με πολλούς.
Οι πεπορνευόμενοι άνδρες δεν επεδίωκαν μια σταθερή και μόνιμη σχέση, αλλά ασκούσαν ελεύθερα το πορνικό τους επάγγελμα εγκατεστημένοι συνήθως σε σπίτια ή δωμάτια, όπου δέχονταν επισκέψεις αορίστου αριθμού πελατών έναντι ορισμένης αμοιβής. Αντίθετα, οι ηταιρηκότες επεδίωκαν την εταίρηση, δηλαδή τη σταθερή συμβίωση, ίσως και τη συγκατοίκηση, για ορισμένο χρονικό διάστημα με έναν ερωτικό σύντροφο έναντι προσυμφωνημένων οικονομικών ανταλλαγμάτων. Η συγκατοίκηση των εταιριζομένων επισημοποιείται με την προσυπογραφή ενός εταιρικού συμβολαίου, ώστε να εξασφαλιστούν οι όροι της αρμονικής τους συμβίωσης.

Σπύρος Κ. Ζερβός: Ροζ σκάνδαλα στην αρχαιότητα (Ταξιδευτής, 2010)