Παρασκευή, Νοεμβρίου 12, 2010

No 722

Giovanni Bazzi, Il Sodoma (Ιταλία)

Μολονότι ο Αλέξανδρος έτρεφε μεγάλη αγάπη για όλους τους συντρόφους του, περισσότερο ξεχώριζε τον Ηφαιστίωνα, που και κείνος με τη σειρά του ανταπόδινε τα τρυφερά αισθήματα του συντρόφου του. Κάποια μέρα ο Αλέξανδρος απαγγέλλοντας μπροστά στους φίλους του την εικοστή δεύτερη ραψωδία της Ιλιάδας δάκρυσε, και με θλίψη είπε:
«Πόσο υα ‘θελα να ήμουν κι εγώ Αχιλλέας, αλλά νε έχω και έναν τέτοια φίλο, όπως ήταν ο Πάτροκλος».
Ο Ηφαιστίωνας του είπε τότε:
«Αν εσύ, Αλέξανδρε, επιθυμείς να αντικαταστήσεις τον Αχιλλέα, κι εγώ επιθυμώ ν’ αντικαταστήσω τον Πάτροκλο».
Από την απάντηση αυτή, ο Αλέξανδρος ευχαριστήθηκε πάρα πολύ κι αγκαλιάζοντας τον Ηφαιστίωνα του είπε:
«Από τώρα και στο εξής, ο Αλέξανδρος είναι Ηφαιστίωνας και ο Ηφαιστίωνας, Αλέξανδρος».
Από τότε ο Φιλώτας έβλεπε με άσχημο μάτι το καινούργιο ζευγάρι της αληθινής και παραδειγματικής αυτής φιλίας.

Κόιντος Κούρτιος Ρούφος: Η ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου (Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Κούρτιος Ρούφος, Κόιντος, Ρωμαίος πεζογράφος που έζησε την εποχή του Κλαυδίου ή του Βεσπασιανού και έγραψε σε πολύ καλιεργημένη λατινική γλώσσα μια μυθιστορηματική βιογραφία του Μ. Αλεξάνδρου. Πρέπει να έζησε κατα το 70 μ.Χ.
Η «ιστορία» του Κούρτιου αποτελείται απο δεκα βιβλία, απο τα οποία χάθηκαν τα δυο πρώτα. Εκτός απο το αφηγηματικό μέρος περιλαμβάνει και πολλούς λόγους με έντονο ρητορικό χρώμα που δείχνουν πως δεν ηταν επαγγελματίας συγγραφέας. Το έργο του Κούρτιου δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αυθεντικό ιστορικό σύγγραμμα. Ακολουθεί συγγραφείς όπως τον Κλείταρχο-ο ιστοριογράφος αυτός εγραψε για τον Αλέξανδρο, επιχειρώντας ομως να συνδυάσει την ιστορία με τη μυθιστορία- περιέχει πολλά λάθη γεωγραφικά και χρονολογικά.