Αλλά το αυθεντικό πρόσωπο της Ρώμης
στα χρόνια της παρακμής είναι ο Βάριος Άβιτος Βασσιανός, ο επιλεγόμενος Ελαγάβαλος
ή Σαρδανάπαλος, που ανακηρύχτηκε αυτοκράτορας από κάποια επαρχιακή λεγεώνα σε
ηλικία 15 χρόνων. Διαβόητη η τριετία της βασιλείας του για τις αισχρουργίες και
τη φαυλότητα, και πρωτοφανείς οι παρανομίες και οι εγκληματικές του πράξεια, όπως
γράφει ο Δίων ο Κάσσιος. Ήταν άντρας μαζί και γυναίκα – «ηνδρίζετο και εθηλύνετο». Βίασε την ιέρεια Ακυλία Σεουήρα γιατί
ήθελε, αρχιερεύς αυτός, να αποχτήσει «θεοπρεπείς παίδας» ζευγαρώνοντας με
αρχιέρεια. Συνευρισκόταν με πολλές γυναίκες ‘οχο από ερωτική έφεση αλλά για να
εμπλουτίσει την εμπειρία του σχετικά με τη συμπεριφορά των θηλυκών και να τις μιμείται
στις σχέσεις του με τους εραστές. Μεταμφιεζόταν, φορούσε γυναικεία ενδύματα και
περούκα, έμπαινε στα καπηλιά και αντικαθιστούσε τις ταβερνιάρισσες. Πήγαινε στα
πορνεία, έδιωχνε τις τρόφιμες του οίκου και εκδιδόταν στους πελάτες. Διαμόρφωσε
ένα οίκημα των ανακτόρων σε οίκο ανοχής. Στεκόταν γυμνός μπροστά στην πόρτα και
καλούσε τους περαστικούς με όλα τα πορνοκαμώματα. Αυτοί οι περαστικοί ήταν στρατολογημένοι
να παίξουν αυτόν τον ρόλο. Τελικά «υπανδρεύθη» κυριολεκτικά με άντρα και αξίωνε
να τον προσφωνούν «δέσποινα» και «βασίλισσα» και καλλωπιζόταν σαν γυναίκα
βάφοντας τα μάτια και τα μάγουλά του – «και
τους οφθαλμούς ενηλείφετο, ψιμυθίω τε και εγχούση εχρίετο». Ο «σύζυγος»
ήταν κάποιος Ιεροκλής, δούλος από την Ανατολή, «καρικόν ανδράποδον», που απόχτησε μεγαλύτερη ισχύ από τον ίδιο τον
αυτοκράτορα «ώσπερ και υπέρ εκείνου
ισχύσαι». Αλλά ο νεαρός αυτοκράτορας απιστούσε συστηματικά στον «σύζυγο»
θέλοντας και σ’ αυτό να μιμηθεί «τας
ασελγεστάτας γυναίκας». Φρόντιζε, μάλιστα, να τον καταλαμβάνει επ’ αυτοφώρω
ο Ιεροκλής ενώ «μοιχευόταν» και να τον ξυλοκοπεί άγρια –συχνά ο αυτοκράτορας
εμφανιζόταν με μαυρισμένα μάτια από τα γρονθοκοπήματα. Ήταν η μεγάλη απόλαυσή
του. Τον αποκαλούσε Καίσαρα και φιλοδοξούσε να τον ανακηρύξει αυτοκράτορα.
Κυριάκος Σιμόπουλος: Βασανιστήρια και Εξουσία. Από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, το Βυζάντιο και την τουρκοκρατία ως την εποχή μας