Τετάρτη, Αυγούστου 31, 2005

No 152

Image Hosted by ImageShack.usAlma Tadema (Μ.Βρετανία-Ολλανδία)
.
Natalie,
. Ξαναζωντανεύεις όμορφα ό,τι ήταν ζωτικό στο παρελθόν, και κατά κάποιον τρόπο προβάλλεις στο μέλλον την ένταση της όρασης που έκανε το αδύνατο να φαίνεται εύκολο. Όμως πάρα πολλά κύματα από αντίθετα ρεύματα, για πολλά χρόνια, έχουν κάνει τα εξωτερικά γεγονότα να μοιάζουν με αντικατοπτρισμό όπου φαίνεται πως κινούμαστε, ενώ τα οράματα, που δεν μοιραζόμαστε με άλλους, έχουν γίνει το στοιχειωμένο σπίτι όπου κατοικούμε.
..........................................................................Εύα
.
Γράμματα της Εύας Palmer Σικελιανού στη Natalie Clifford Barney (Καστανιώτης)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Aπό το site του Πολύχρωμου Πλανήτη:

Η Λία Παπαδάκη, έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με το έργο του Άγγελου Σικελιανού. Ερευνήτρια και ακαδημαϊκός, ακούραστο και ελεύθερο πνεύμα, αναζητώντας νέα στοιχεία στο αντικείμενό της, ανακάλυψε τα Γράμματα της Εύας Palmer - Σικελιανού, προς την αγαπημένη της Natalie Clifford Barney. Η αλληλογραφία των δύο γυναικών πλούσια και το υλικό αληθινό διαμάντι.

Απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Η Εύα Palmer και η Natalie Clifford Barney περνούν τις καλοκαιρινές διακοπές τους στο Bar Harbor του Maine. Το πλοίο που τις φέρνει στο νησί λέγεται "Σαπφώ". Σαν αλλοπαρμένες νύφες τρέχουν γυμνές στις παραλίες, σαν σύγχρονες Αμαζόνες χάνονται με τ’ άλογά τους στο δάσος. Όταν ξαποσταίνουν, απαγγέλλουν ποιήματα και ανακαλύπτουν το Συμπόσιο του Πλάτωνα. Τα βράδια χορεύουν νωχελικά στις κοσμικές εκδηλώσεις προκαλώντας τα ανδρικά βλέμματα. Το χειμώνα επιστρέφουν στις καλλιτεχνικές και κοσμικές τους ασχολίες και ανταλλάσσουν γράμματα. Στο βιβλίο αυτό δημοσιεύονται όσα γράμματα της Εύας βρέθηκαν στο αρχείο της Natalie στο Παρίσι. Τα γράμματα αυτά, γραμμένα με ύφος λογοτεχνικό και συγκρατημένο στην αρχή, αποκαλύπτουν σιγά - σιγά τις διακυμάνσεις μιας ευγενικής ψυχής και ενός εκλεπτυσμένου πνεύματος, που προσπαθεί να χειραφετηθεί από τα όρια μιας πουριτανικής κοινωνίας και να βιώσει το πάθος της πέρα από τα τείχη των συμβάσεων, που ‘μοιάζουν με τη σκεπαστή γέφυρα του θανάτου’.

Οι δύο κοπέλες δραπετεύουν στην παρισινή Λέσβο, όπου ανταλλάσσουν billets doux. Η Εύα προσπαθεί να βγει στη γαλλική σκηνή, αλλά προσκρούει στα παρασκήνια. Στην κρίσιμη αυτή καμπή, γνωρίζει το ζεύγος Duncan, που της υπόσχεται μια εναλλακτική διέξοδο για την ζωή και την τέχνη της. Έρχεται μαζί τους στην Ελλάδα. Γοητεύεται από ‘τη χώρα, το λαό και τη γλώσσα’, αλλά και από το νεαρό ποιητή Άγγελο Σικελιανό.